5. Element: Ersan Gülüm

İngiltere maçını beklerken NTVSpor’da meşhur kırmızı mesaj çıktı, içeriğinde Ersan Gülüm adı geçiyordu… Bir şeyler yiyip içiyorduk o sıra, ya hayal kırıklığından ya da sevinçten kursakta kalacaktı; Beşiktaş yazısını görünce rahatladım, güzel oldu…

Hoş, Egemen transferi ve alttan “sıkı gelen” Atınç ve Sezer’in sesleri sebebiyle çok fazla olmazsa olmaz görmüyor, Beşiktaş’ın bu yolda ütülmesini doğru bulmuyordum. Bir yandan da icim cız etmiyordu değil... Kolay bulunabilecek (üstelikte yerli oyuncular arasında) bir stoper değildi... Üstelik her zaman bahsedildiği fiyata, yani 4 milyon’a imzalandığı söyleniyor. O zaman sorun yok, başarılı bir politika izlenmiş demektir…Kabul etmem gerekir ki, 11’lere Egemen’i yazarken tam olarak güven içersinde hissetmezdim kendimi. Atınç ve Sezer’in de az biraz zamanı daha var. Ancak Ersan için daha bir “net oynar” tabirini kullanabilirdik, en azından takıma alışkanlığı vardı. Sakatlıktan nasıl döneceği muamma, ancak kendini sürekli yenileyerek Elazığspor’lardan buralara kadar gelip, Sivok’un sakatlanışını müthiş değerlendirip formayı alan bir adam, bu sakatlığı da tokatlar gibi geliyor…

Ersan sonrası Egemen transferinin pek anlamı kalmadı. Ersan’ın alternatifi olarak Atınç ya da Sezer’den birinin olmasını yeğlerdim. Sanırım geçen seneden kalma sütten ağız yanması durumu söz konusu, hayırlısı olsun… Zamanın ne göstereceği belli olmaz. Zaten Egemen’in uzun vadede genç stoperlerin önünü kesme gibi bir lüksü olmaz. Ancak Ersan’ı geçemeyebilirler iyi senaryoda. Bu durumda da Ersan’a gelen Avrupa teklifleri (ki bu yükseliş sürerse normal olan budur) değerlendirilir, alttan yedekleyecek isimler de hazır bulunur…

Gelelim bu 5. element konusuna… Diğer elementlerimi sıralayayım: Cenk, İsmail, Necip ve Pektemek… Bir 5.si gerekiyordu, o biraz muallaktı; her an “tahta?” deme ihtimalimiz yüksekti. O açığın da Ersan’la kapatılması güzel oldu…

Bu oyuncuların ortak özellikleri genç ve yerli olmalarıdır. Asıl kritik nokta ise; kalite bakımından iyi seviyede olmaları. Yani yerli olsun diye değil, kaliteli ve iyi futbolcular oldukları için bir takımda var olabilecek yeteneklere sahip olmaları… Mega kritik nokta da şu; mevkilerinin birbirleriyle çakışmaması… Biri kaleci, biri solbek, biri stoper, biri ortasaha, biri de hücumcu…

Kaleci, stoper, solbek her sistemde var zaten. Ortasaha olan Necip, her sisteme ayak uydurabilecek, kendine bir pozisyon bulabilecek seviyede/farklılıkta bir isim. Pektemek ise, santrafor olabilmesinin dışında; geçenlerde “Pektemek, Çözüm Demek” adlı yazıda bahsettiğimiz üzere, hem ikinci forvet hem de ” 4-3-3 kenarlarında oynayabilir Mustafa... Hem topu alan, hem de topa “giden"; oyun zekasına, sürate ve kalbür üstü tekniğine sahip bir oyuncudur kendisi. Bu etkenler onu modern futbolda çok yönlü bir hücumcu yapıyor.

Velhasıl, bu 5 elementin birleşmesiyle her türlü sistem oynanabilir. Bu 5 oyuncuyu o sisteme dağıttıktan sonra, otomatikman yabancı kontenjanı ayarlanmış oluyor. Hiç saymaya gerek yok… Hani okeyde, kafadan dizili per gelmiş gibi; alıp bu 5 oyuncuyu kenara koyacaksın, sonraki taşları da duruma göre dağıtırsın…

Şöyle bir hafızayı yoklarsak; bu ligde kalıcı şekilde şampiyonluğa oynayan takımların ortak bir özelliği vardır: Yerli oyuncularla kurulmuş bir iskelet… Bahsi geçen 5 oyuncu, üzerine iskelet kurulmaya değer kalitededirler bana göre. Ve hepsinin de en az 10 yıllık futbol ömrü var. İyi bir fırsat, değerlendirmek gerek… Tabi bunun için zamana ihtiyaç var, her anlamda ve samimiyetle “Beşiktaş’ın çocuğu” damgası yerlerse, bu 5’liden ekmek çıkar kesinlikle…