Valencia Keşfi Fernandes

Normal şartlarda iyi denecek 11’lerden biriyle sahadaydı Beşiktaş. Necip, Ernst, Fernandes ve önlerinde Veli. Topu bilen ortasahaların hepsi sahadaydı… Aynı şey Orduspor için de geçerliydi; Emre Özkan’a hak ettiği değeri vermesiyle dikkatimi çeken Metin Hoca’yı, bu maçla iyice takdir ettiğimi söylemeliyim. Resmen büyük takım sistemiyle oynuyor, özellikle ortasaha seçimleri ilginç… Rahat bırakıldığı zaman, iyi top yapacak bir takım vardı karşıda. Ancak, ilk cümlede değindiğim gibi; Beşiktaş için şartlar normal değildi. İki ortasahası daha yeni sert bir Avrupa maçından dönmüş, diğeri ise sakatlıktan henüz çıkmıştı…

Hafta içinde, Quaresma’nın kendini mumyaladığı fotoğraflar görülmüştü hatırlarsanız. Sanırım aynı şeyi Necip de yapmış… Galatasaray maçında bıraktığı yerden, aynı tempo ve dirençle devam etti. Onun bu durumu, direkt olarak maçı Beşiktaş’a çeken etken olacaktı… Çünkü geçmiş maçlara nazaran, bu kez oldukça önde pres yapılıyor; Orduspor’un ortasahası, üçlü forveti tamamen anlamsız kılınıyordu. Bununla beraber hücumda da oldukça değişkenlik vardı… Almeida bile bu hareketliliğin içinde oldu. Bazen solda pozisyon aldı, Holosko merkeze geçti, Veli ortasahaya yanaştı, Fernandes sahte 7 gibi takıldı, Hilbert sağ bek olduğu kadar sağ açıktı, Necip zaten her yerdeydi vesaire… Derken tipik bir Premier League golü geldi. Dolaştırılan top, Veli ile şutlandı; çarptı girdi… Fırsatını bulmuşken, deneyeceksin zaten. Direk olmasa da çarpar girer, ya da korner olur, bir şey çıkar… Lampard’ın 3 golünden biri bu tarz.

Aslında gözlerim Pektemek’i aradı o ilk yarıdaki akışkan oyunda… Ki Almeida, bu kadar hareketli geçen, sürekli etrafında koşu yapan adamlar bulmasına rağmen; yine uzun şutlarla gole yaklaştı. İkinci yarıda da, net bir pozisyonu yokuşa sürdü. Fernandes, o pası heba etmesiyle Almeida’yı mahkemeye verse, tek celsede alır tazminatını yürür… Fernandes demişken; bugün Beşiktaş’taki en etkin, enerjik oyununu ortaya koydu bana göre. Kupa finalinden bile daha iyiydi… Topu eveleme-geveleme işini, geçmişe nazaran çok asgari ölçüde yaptı. Tüm gollük pozisyonlarda parmağı vardı. Topsuz oyunu ise asıl şaşırtıcı tarafı… Hiç oyundan düşmeden savunma yaptı maç boyunca, hatta farklı iki adama aynı anda pres yaparken bile gördüm… Fernandes, bu oyunu 40 maçta 30 oranında oynasa; Valenica’nın zamanında kendisine ödediği yüklü bedelin de ötesinde sayarım… Ne olduysa, iki maçtır biraz; bu maçta tamamen Valencia’nın keşfettiği o kara çocuk vardı sahada. Devamı gelir umarım.Necip riske edilmedi mi, yoksa “presten, alan savunmasına geçiş” manasında mı kenara alındı bilemedim… Sanırım taktiksel değişim yaşanacağı içindi. Toraman’ın oyuna girişiyle, Beşiktaş topun arkasına geçip bekledi. Hoş, Orduspor pek cezasahasına sokulamadı ama; bu çekingenlik golü yedirtti bir şekilde… O dakikadan sonra işler çok zorlaşacaktı, açıkçası maçtan da umudum azalır gibiydi. Derken, yine tam dakikasında bir Fernandes duran topu geldi. Aslında o dakikada sahada olmaması gereken Ernst; kaleye sırtı dönük olmasına rağmen, cepheden gelen topu yere vurdurarak köşeye yolladı… Ki, gole sevinecek hali de kalmamıştı garibimin.

Aslında oyuna hamlelerde yine sıkıntı vardı, ama neyse. İzlanda’da Neymar aramayalım… Perşembe turu büyük ölçüde alıp, Pazartesi ligin iyi takımlarından birini yenmek önemli bir sonuç başarısıdır. Ayrıca, ilk yarıdaki önde baskı & değişken hücum varyasyonları ve zamanla oturan savunma disiplini umut verici… 2 gün sonra yine ligin iyi takımlarından Manisa ile maç var, Pazar İBB, Perşembe Stoke City… Aradaki bir maça kıymak (rotasyon yapmak) lazım rasyonel düşünüp… Çünkü bu takımın böyle periyoddan sağlam çıkması olanaksız değişiklik yaşanmadığı takdirde. Gerçi Hilbert’i bıraksan, Antalya’dan İstanbul’a depar atarak dönecek… Sivok’a pazuband da yakıştı, hiç top şişirmeden maçı bitirmesi de… Holosko, “çok şey yapmak isteyen, ama bir türlü sonuca bağlayamayan” tavrıyla bile faydalı. Son fotoğraf şuna işaret ediyor; Spartacus dizi setine göndersek, adaptasyon sorunu çekmez gibi ama lazım burada işte…