Taraftarın Asisti

Öncelikle Isaac Newton telefona bağlansın, ona iki tane sorum olacak… Ağır çekimlerde iyice dikkat ettim; Fernandes’in serbest vuruşlarında top; kale alanına inmeden önce yere doğru birden ivmeleniyor, havada hız kazanıyor... Bunu sadece vuruş tekniğiyle açıklayamayız diye düşünmekteyim.  Artık kütle çekimi mi var, telekinezi midir bilemem… Ama şu bir gerçek ki; onun bu duran top sihri, yine Beşiktaş’ın güzel oyununu ‘güzel skora’ aktaran etken olmuştur. Sene başındaki "Beşiktaş bu sene duran toplarda 20'in üstünde gol bulabilir" iddiama 16 gol kaldı, 30 hafta var...

Güzel oyun tarifi kişiye göre değişir elbette. Benim için; rakip kornerinden sonra uzaklaşan topu dört kişiyle kovalayan, birisi oyundan düştüğünde ona en yakınındakine kademe aldıran, kötü pas sonrası bile arkadaşına başparmağı işaretiyle “iyiydi…” diyen, yanındakine atılan tekmeyi kendisi yemiş gibi irkilen oyunculardan kurulu takım güzeldir, haliyle sahadaki oyunu da…

Tabi ki bu işin manevi tarafı… Ancak sahadaki teknik tarafından da bakacak olursak; üretkenlik eksikliğini yüksek tempo yaparak, yakın oynamaya çalışarak, -bir önceki konuda bahsettiğimiz gibi- ön alanda baskı uygulayarak kapatmaya çalışan ve de genellikle kapatan bir Beşiktaş’ın varlığından söz edebiliriz. Ve en önemlisi de Fernandes’e hem duygusal hem de taktiksel açıdan bağlı bir takım söz konusu. Ona “gel geri” demektense; takım olarak önde baskı yapılıyor ve böylelikle kalenin çok yakınlarında,  sıklıkla dengesiz yakalanan savunmalara karşı topla buluşturuluyor. O da böyle bir planda yapabileceklerinin küçük bir fragmanını sundu bu akşam…

Bülent Uygun’un hemen her gittiği takımda aşılamaya çalıştığı gibi bugün de, ‘rakibi orta sahada döndürmeden, direkt hücumlara kalkma’ amaçlı olarak yine ön alanda pres uygulatıyordu.  Beşiktaş’ı bu durum zorluyordu da açıkçası… Fernandes’in, kendisine döner bıçaklı savunma uygulamasına rağmen ortaya koyduğu muhteşem futbol, o baskıyı kıran ana etkendi.

Beşiktaş’ın ilk yarıda tam olarak iyi görüntü vermemesinin bir başka önemli sebebi de; yarım kalan presleri... Eğer hücumcular ve hatta orta sahalar önde prese kalkışıyorsa; o takım resmini kaybetmemek için savunmanın da orta sahaya kadar çıkıp, aradaki bağlantıyı koparmaması gerekiyor (bir zamanlar Ersan’ın yaptığı, hatta bu sebepten sakatlandığı gibi...). İlk yarıda Beşiktaş’ın stoperleri bunu pek uygulayamadı. Kendisini hakemliğe teşvik eden adamla, Bilica’yı Fenerbahçe’ye büyük stoper diye öneren adamın aynı olduğunu düşündüğüm Kuddusi Müftoğlu; Sivok’un pozisyonunu atlamasaydı, o küçük görünen defo bir çuval inciri berbat edebilirdi…

O pozisyon öncesi şekilde görüldüğü gibi; pası atacak olan Köksal topu kontrol etmeye çalışırken, Beşiktaş’ın takım savunması gayet dengesiz gözüküyor. Çünkü her iki beki ve orta sahaları önde kalmış durumda. Böylesi durumlarda geriye kalan oyuncuların, işi set hücumuna bırakmadan; direkt olarak topun olduğu yere baskı uygulaması gerekiyor. Bunu yapabilecek isim, Köksal’a en yakın duran Fernandes… Ancak stoperler o kadar geride bekliyor ve kopukluk yaşatıyor ki; o da mecburen Hilbert’in boşalttığı bek kademesine doğru hareketleniyor ve Köksal’a çok rahat pas imkânı sağlanıyor. O da Sivok’un arkasına harika bir uzun top atarak, koşuşuna çok önceden başlayan Faubert’e avantaj sağlıyor ve –bana göre- kırmızı kartlık olay yaşanıyor…

Oysa bu görüntünün tersi durumları da yaşandı sıklıkla ve onlar, Beşiktaş’ın kalesi yerine ‘karşı kalede’ pozisyona dönüştü. Hatta biri gol oldu: Hilbert. Golün asisti ise taraftardan… Çünkü ikinci yarıda müthiş kademelerle iki adet kritik top kaptı ve bunlar tribünden büyük alkış aldı. Bunu her zaman yapıyordu oysa, ama en çok bu akşam ödüllendirildi… Böylelikle morali ve akabinde kendine güvenini sağlıyor;  golde kararlı şekilde driblinge kalkıp, şutunu atıyordu. 

Bir eylem eğer çevreden gelecek herhangi bir tepkiden korkmadan yapılıyorsa;  %90 olumlu sonuçlanacaktır. Bu maçta taraftar azdı belki ama hep sahanın içindeydi; genelde olumlu hareketlere refleks verdi. Uğur Boral sürdü topu taca attı, Holosko Olcay’ın muhteşem ara pasına ıska geçti, Batuhan birçok pasa ağır kaldı, yeri geldi birileri reklam panosuna ara pası attı, vesaire… Ama hiçbirinde, son yıllardır klasikleşen ‘homurtular’, geleneksel olarak seçilen ‘yılın kazmasını’ ıslıklamalar yoktu. Böyle olunca yarın bugün; Uğur topu çeker taca değil, köşeye vurur; Holosko ıska geçtiği topa bu kez hafif dokunur, kaleciyi geçer ve Olcay muhteşem tek paslarına devam eder, bu kez onlara Batuhan ve diğerleri uyanır… 

Kısacası; bugünkü taraftar sezonun genelinde aynı görüntüyü verirse, Beşiktaş sahasında oynayacağı kalan 15 maçın minimum 12’sini kazanır bence. Çünkü takımın yapısı da, oyun planı da, santraforları da buna müsait. Tüm bu söylediklerimden; “bilet fiyatları pahalı oldu da böyle oldu” sonucu çıkmasın lütfen… Ama şu sonucu çıkarabilirsiniz; Quaresma’yı değil de öncelikle Beşiktaş’ı görmek için stada giden taraftar “Beşiktaş’tır”. Bundan daha öte övgüm yok…

Bu arada; bence önce Sivok sevinmiş, sonra da bilim adamları acilen toplanıp golü icat etmişler.