Kazanma Refleksi Olan Bir Takım: Porto

Öncelikle bu “kazanma refleksi”nden bahsedilen şeyi açıklayalım. Bazı takımların standart bir oyunları, ilk 11’leri yoktur. Anlık duruma göre, rakibe göre, skora göre değişim gösterirler. Görünürde taktik diziliş aynıdır ama oynanan oyun farklıdır. Ama yine de kazanmak için bir çözüm bulurlar. Tabii ki burada oyuncuların kalitesi önemli. Özellikle hücum tarafında sürprizli hamle yapacak oyuncuların çokluğu, sahada biraz doğru takım resmi verdikten sonra skoru yakalatır. Beşiktaş da geçen sezon böyleydi aslında. Bu bakımdan Porto, Beşiktaş’la tarz olarak oldukça benzeşiyor.

Bir önceki sezon, yani 2015/16’da Beşiktaş daha bir sistem takımıydı. Orta sahada Atiba, Sosa, Oğuzhan değişmiyordu, takımın santrforu net olarak Gomez’di. Maçlarda istenilen olmayınca kanatlarda hamle yapılıyor ya da forvet Cenk’le çiftleniyordu. Ancak sahada standart bir oyun ve hücum çeşitliği vardı. Takım cepheden de delebiliyor, kanatlardan da gelebiliyordu. 2016/17 sezonunda ise Sosa – Talisca değişikliğiyle bu durum değişti. Beşiktaş 4-1-4-1 oynayan sitem takımından, Talisca’yla daha çok 4-4-2 gibi görünen belki sistem takımından uzak ama bireysel kaliteyle bir şekilde maç kazama refleksine sahip olmuş bir takıma dönüştü.

Kaleden uzakta savunma

Porto bu sezon 4-4-2 oynuyor ve ileri uçtaki iki oyuncu da santrfor kıvamında oluyor. Onlardan biri normal şartlarda mutlaka Aboubakar, ancak cezası Beşiktaş maçında da sürecek. Bu ciddi bir avantaj. Çünkü Aboubakar komple santrfor görünümüyle bu sezon Avrupa’nın sayılı isimleri arasında girdi. Medel’in istatistiklerini araştırırken dikkatimi çekmişti, Konfederasyon Kupası’nda Aboubakar’a karşı Ronaldo’lu, Andre Silva’lı Portekiz’e karşı olduğundan daha fazla zorlanmış. Vincent hakikaten fiziğiyle, zorlayıcılığıyla rakip stoperleri döven bir santrfor. Olmayacak olması Beşiktaş için ciddi avantaj.

Porto’nun hücumunda Tiquinho ve Marega’yı izleyeceğiz büyük ihtimalle. İkisi de golün her türlüsünü atabilen oyunculardan. Özellikle Tiquinho fiziğine nazaran oldukça teknik, etrafını da oynatan bir santrfor. Marega ise kenar forvette de rol alabilen, topla da kat edebilen atletik bir oyuncu. Kiralık gittiği Guimaraes’de harikalar yarattı ve bu sezon takımında kaldı. Kenarlardaki Corono ve Brahimi de sıkça ceza sahasını zorluyor. Eğer karşısında kendi ceza sahasına gömülmüş bir rakip görürse, orta sahadaki Oliver Torres bu dörtlüyü ciddi anlamda beslemeye başlıyor. Hatta bazen topla bizzat ikili oyunlara girip, gol pozisyonlarına girebiliyor. Tüm bunların ışığında Porto’ya karşı gömülü savunma yapmak intihar denilebilir.

Quaresma’nın “Quaresmalığı” kilidi kırabilir

Elbette kaleye yakın savunma yapmamak, tamamen hücum yapmak anlamına gelmiyor. Beşiktaş’ın alan savunmasını, orta saha ve savunmasını yakın tutarak orta saha dolaylarında başlatabilir. Lyon deplasmanında özellikle bir süre bu sistem çok başarılı uygulanmıştı. Böylelikle hem Porto’nun etkili dört hücum oyuncusu kaleden uzakta tutulur hem de orta sahada kazanılan toplar daha yüksek ihtimalle karşı atağa dönüşür.

Porto da savunmasını önde kuran bir takım. Bu sebeple Beşiktaş’ın baskı yememesi ve rakip atağa çıkabilmesi için topla kat edecek oyunculara her zamankinden daha fazla ihtiyaç duyacak. Eldeki iki santrfor da o tipte değil, Babel de yetenekleri olmasına rağmen topla kat etme konusunda biraz geri gitti. Daha çok kısa mesafede oynayan, golcü bir kenar oyuncusuna dönüştü. Top sürüp, ezber bozma konusunda Talisca ve Quaresma’ya ciddi iş düşecek. Aslında tam Lens’lik maç ama fiziği ve fazla kiloları ona bu maçta 11 kapısını açmayacak gibi gözüküyor. Bu nedenle Quaresma, çok fazla “şöyle bir şov yapayım da eski takımıma neler kaçırdığını göstereyim” moduna bürünmezse, her zamanki Quaresmalığı çok işe yarayabiliriz. Quaresmalık: Top sürüp, adam eksiltip, savunma ile kaleci arasında öldürücü ortalar yapmak… Beşiktaş’ın gol şansı için birinci seçenek bu gözüküyor. İkincisi Talisca. Sürpriz forvet koşusuyla, uzaktan atacağı şutla ve tabii Quaresma izin verirse kullanacağı bir frikiklere dengeleri bozabilir.