Haklıydın be Cumali… Porto 1 – Beşiktaş 1

Ah be Bobo… O direkten dönen top içeri girse; zirvede bırakır, bir daha maç falan izlemezdim diyerek söze başlayayım… Maça başlayan kadro “itiraz” sebebiydi aslında. Tartışılan, son dönemde formsuz ve güvenini kaybetmiş oyuncu sayısı fazlaydı. Ama yine de “kötü kadro” diyemiyordum; çünkü o 11’in daha zayıfı, İnönü’de Porto’yu neredeyse yeniyordu...

İlk maçtaki düzenin aynısı vardı. Bazı yüzler değişmişti elbette; Tabata’nın sağiç rolünde Guti, Nobre’nin forvet arkası pozisyonunda Nihat (bazen Tabata ile değişiyorlardı), Zapo’nun yerine Ersan, Ernst’in bölgesinde Aurelio ve Necip’in bölgesinde de Ernst. Genel olarak daha olumlu bir değişim diyebilirdik buna, bir de bu takımın her halükarda “karakterli” oynayacağını biliyordum. O nedenle o “saf” umudum devam ediyordu…

Evet, Schuster’in kararlarına, kadrosuna, sistemine itiraz edebiliriz. Bazen “maalesef” der ve haklı da çıkarız. Ama şu var ki; bu takım Schuster’le karakterli bir oyun oynuyor. Bu hiç bozulmadı, ya da çok az bozuldu… Böylesine “Şampiyonlar Ligi” kalitesindeki bir takımdan, karakterli oynayarak puan almak, belki galibiyeti kaçırmak; takıma gerekli özgüveni vermiştir sanırım…

Kötüleşen kadro ve üst üste “yenilme” buhranı, Sivasspor karşısında bir nebze atlatılmış olsa da; 2-0’dan sonra bile skorun yeniden sıkıntıya girmesi, takıma gerekli özgüveni geri getirmemiş olabilirdi. O nedenle bu maç iyi bir fırsattı. Porto maçından alınacak bir beraberlik bile, “takımın kendine güvenmesi” açısından, ligdeki 5 maçlık galibiyet serisine bedeldi… O puan geldi, üstelik “çok tartışılan” iki oyuncunun “iyi performanslarıyla” gelmesi, ayrıca bir mutluluk sebebiydi…Holosko ve Nihat… “Top kendisine geldiğinde, Schuster’in gözü başka bir tarafa dalıyor heralde” gibi, tek bir oynama sebebi olan Tabata’nın yerine, Holosko’nun oyuna dahil olması bir çok şeyi değiştirdi ikinci yarıda. Aslında kendi stili olan “boş alana hareketlenme” özellikleriyle de değil; etkili paslarıyla oyunu yönlendirmesiyle faydalı oldu en başta. Bir paralel derin pasta Nihat’ı, bir de çizgide Hilbert’i kaçırdı. İkisi de güzel pozisyon oldu… Ayrıca, sürpriz forvet koşuşuyla da harika bir golün eşiğinden döndü. Bu “forvet koşuları da”, Tabata’ya nazaran artılarıydı…

Nihat, aslında ilk yarıda da geçmiş maçlara nazaran kıpırdanmış gözüküyordu. Özellikle, ortasahanın derinlerine kadar gelip, bir iki kez top çaldı ve önemli paslar attı. Attığı gol ise tarifsiz; bana sandalye kırdırdı… Resmen Inzaghi gibi sevindik. Nihat’ın golüne şaşırır hale gelmemiz, asıl “şaşırtıcı” nokta esasında… Uzun şut konusunda bu toprakların yetiştirdiği en önemli isimlerden biriydi zaten Nihat. Esenlerspor günlerinden beridir “şut çalıştığını” kendinden büyük, o dönemin futbolcularından duymuştum. Uzun zamandır tatildeydi futbolu, bu bir geri dönüş olur umarım…

Hatırlanacağı üzere, geçenlerde A2 maçı değerlendirmelerine sunarken; Cumali ile yaptığım küçük muhabbetten paylaşımlar yapmıştım. Cumali; “Holosko olsun, Nihat Abi olsun; çok iyi durumdalar aslında. Ama basından, taraftardan çekiniyorlar, çok şey yapmak istiyorlar ama baskı altındalar.” demişti. Haklıydı… Kolayca oyuncuların üzerini çizmemek lazım, Holosko’nun da, Nihat’ın da gerçek potansiyellerini biliyoruz, yaşadık… Gerekli olan şey, özgüvenlerini geri kazanmalarıdır. Bu yol biraz da “bizlerden” geçiyor… Top bu adamlara geldiğinde “kötü vurursan ağzına sıçarım!” dercesine bir uğultu yükseliyor, bunu itiraf etmek gerek… Biraz bu baskıyı çekmek, destek vermek lazım… Ne kaybederiz?

Hiç mi destek vermedik? Diyen çıkacaktır elbette… Verildi ama o zamanlar “son derece doğal sebeplerle” bu oyuncular formsuzdu. Biri sakatlıktan çıkmış, uzun süre oynamamış, bir de yaz kampı geçirmemişti. Diğerinin ise tarak kemiği kırılmış ve son dönemde düzenli oynatılmamıştı… Ancak şimdi iyi duruma gider gözüküyorlar… İhtiyaçları olan şeyi yineliyorum; “özgüven”…Bu maçla birlikte, bu takıma “umut beslememiz” gerektiğini yeniden hatırladık. CSKA deplasmanda Rapid Wien’i yenerek bir güzellik yaptı, Avrupa’da işler tıkırında… Devre arasına girerken zirveye de mümkün mertebe yakın olunsun; bir Sivok’un dönüşü bile çoğu şeyi değiştirir…

Ersan, bir ıska haricinde müthiş oynadı… Çok önemli bir testten daha geçti. Hele ki; Portoluların “gol!” seslerini kursakta bırakması inanılmazdı… Satın alma opsiyonunda bulunan miktara çok demiştik ama yanıldık galiba. Adanaspor’un 3.5 milyon doları hayırlı olsun…

Gol harikaydı, ama Bobo’nun topu girmese bile apayrı bir güzellik ve arşivlikti... Bu arada; maç bitmesine rağmen Hulk’a dikkat edelim lütfen…