Q7,9,11 ve 10

Kasımpaşa beraberliği, sonrasında “as kadroya yakın” bir 11’le çıkılmasına rağmen, ikinci lig takımına mağlup olunması, Trabzonspor’un Bursa’dan da çıkması; Gençlerbirliği maçını “sezon finaline” çeviren etkenlerdi Beşiktaş için… Takım da, Schuster de bu maça öyle bakıyordu belli ki. Her oyuncunun yüzünde bir gerginlik hâkimdi, hemen hepsi “topsuz oyunda” da pür dikkatlerdi. Örneğin maçın en kritik “ters kademesi” Tabata’dan geldi. Keza çıkan 11, taktik ve oyuncu değişiklikleri birer final hamleleriydi…

Quaresma’nın en uçta başlaması şaşırtıcıydı, ancak Dünya futbolunda yeni bir şey değildi bu… Dönem dönem bazı teknik direktörler bu tarz seçimlerde bulunur. Örneğin; Dünya Kupası’nda Şili’nin başında bulunan Bielsa, Valdivia gibi bir ismi orta forvette oynatmış, farklı bir plan kurgulamıştı. Valdivia, o yapının içinde geriden top alıp, yaratıcılığını konuşturarak; etrafında koşu yapan Isla, Alexis Sanchez ve Beausejour gibi isimleri pozisyona sokuyordu. Yani en uçta görünmesine rağmen, sürekli geriden top alarak ve hareketli oynayarak defansın dikkatini ve dengesini bozuyordu…

Quaresma da bu tip bir roldeydi. En uçtaydı fakat, kesinlikle statik bir yapıda değildi, sürekli kenarlara deplase oldu. Onun kenarlarda topla buluştuğu zamanlar; Tabata, Holosko ve Ernst gibi oyuncular da ceza sahasını zorlamaya çalıştı. Temposu elverse, Guti de bu gruba dâhil olabilirdi… Ama ne var ki Holosko yine vasata bile ulaşamayan bir performans sergiledi. İçeriyi zorlayan tek isim Tabata oluyordu ve onun da fiziği yeterince rakibi bozmaya elvermiyordu.Tipik bir 4-6-0 gözüken yeni planda bir sıkıntı yoktu aslında. Fakat ilk yarım saatten sonra Beşiktaş, rakibi zorlama konusunda inandırıcılığını kaybetti. Bu da formsuz oyuncuların çokluğu ve ortasahanın hücuma yeterince destek vermemesinden ileri geliyordu. Ernst bile standardının altındaydı… Ancak maçta sürpriz bir performans vardı; geçmiş dönemlere nazaran bu maçta oldukça faydalı gözüken Tabata, Üzülmez’in ortasına uçtu ve penaltıyı aldırdı. Türk hakem standartlarının "üstünde" bir karar, fakat kitaba göre penaltıydı o pozisyon. Havalanmış bir oyuncuna arkadan yapılacak en ufak şarj bile “rakibin avantajını elinden almak” anlamını taşır… Hakem de, iyidir kötüdür ama zeki bir hakemdi ve penaltıyı verdi. (Pozisyonun tekrarını çok fazla izlemediğimi de belirteyim, maçtaki tekrarla yola çıkıyorum) Zeki diyorum çünkü; son dakikalarda Rüştü “asıl amacı vakit geçirmekken”, güya rakibe şut attıran takım arkadaşlarına kızmak için, aut atışını kullanmak yerine ceza sahası çizgisine kadar geldi ve sarı kartı yedi. Tabiri caizse hakem bu numarayı “yemedi” yani… “Standardımız bu değil” diyerek hakemin penaltı kararına kızmak yerine, diğer hakemlerin standardını buraya çekmek gerek. Antalya’da rakibe çift dalan Kirita’ya çıkan kırmızı kartta olduğu gibi…

Schuster Nobre’nin orta forvetliğinden vazgeçmişe benziyor. Bugünkü takım ona işaretti… Zaten Nobre, Guti’nin yerine oyuna girdi ve ortasahada yer aldı. Önemli de katkılarda bulundu, hem mücadele hem de hava topları açısından. İkinci golde de, asist öncesi pasın sahibiydi. Telaşla topa abanmak yerine, Quaresma’nın olduğu bölgeye yolladı ve sezonun en güzel asistlerinden biri geldi… Quaresma, aslında maç boyunca etrafında “doğru koşan adamlar” olduğunda neler yapabileceğini gösterdi o asistle… O gol aynı zamanda, Erhan – Holosko değişikliğinin ürünüydü. Erhan, sağ beke geçerek daha bir savunmacı karakter ekledi takıma; Hilbert de vasatı aşamayan Holosko’nun boşalttığı sağ ön mevkisini doldurdu. Ve çok kısa zaman içinde iş yaptı…Üç puan ve taktiksel hamlelerin işlediğini görmek güzeldi. Ancak, Beşiktaş’ın tıpkı geçen sezonlarda olduğu gibi savunmasını arkaya atması oldukça can sıkıcı bir görüntüydü… Ama bir de işin realite kısmı var. En uçta Quaresma’nın gözüktüğü ve 30 küsür yaş ortalaması olan bir ortasahayla “önde baskıya devam etmek”, biraz hayalperestlik olurdu. Sahada dinamik bir takım ve iyi bir santrafor varsa baskıya devam edilmelidir ancak bugün eldeki malzeme o değildi. Takım çizgiyi biraz geriye çekti, Aurelio yaptığı en iyi işi yaptı, defansın arasına girerek havadan yerden katkı sağladı. Guti de, ortasahanın bir adım önünde “top tutma” görevini gerçekleştirdi yorulana kadar. Takım; transferlerle, alttan çıkacak oyuncularla ve de “zamanla” gençleşmelidir. O zaman bu “önde baskılı oyun” daha anlamlı olur. Bugün galibiyet büyük ihtiyaçtı, bunu Guti’nin golü sonrası 20 kişilik sevinç yumağından anlayabiliriz… O nedenle, “asıl amaç” için böylesine maçları “araç” olarak görebiliriz. Çünkü biz ne kadar “önemli olan takımın karakter değiştirmesi” desek de, puan sıralamasında arkalarda kalınması Schuster’e yeterli zamanı vermeye bilir…

Q7, bugün aynı zamanda 11, 9 numaralı bölgeleri de oynadı. Baktı olmuyor, son golde de "10 numara" oldu... Onsuz buraların hiç tadı tuzu yoktu. Ne diyordu Selami Abi? Seninle başım derte, ne yapsam bilmiyorum. Canımdan bir parçasın, söküp atamıyorum...

Gençlerbirliği 0 - Beşiktaş 2