Bucaspor Maçı Öncesi Beşiktaş

Kadrosunu, umudunu ve heyecanını bir nebze yenileyen Beşiktaş, kupadan sonra ligde de sahaya çıkıyor. Afakî söylemler, artık yavaş yavaş yerini “gerçeğe” bırakıyor… İşin heyecan kısmında başarılı olundu gibi, sabahın köründe bana maç yazısı yazdırdığına göre… Çok değil, işin sahadaki ve puan durumundaki gerçeği de; Şubat sonuna doğru kendini belli edecektir.11 yabancının hepsi sağlıklı… Manisa maçındaki 6’lı yine sahada, 2’si kulübede (Ernst, Bobo), biri tribünde (Fernandes) biri de firarda (Tabata) olması bekleniyor. Son günlerde, özellikle Manisa maçından sonra, “Quaresma’nın takım oyununa Fransız kalması” ile ilgili moda bir eleştiri var. Haklı bir eleştiri esasında ama bu yeni bir şey değil… Quaresma’yı rekor transferlerle gittiği büyük takımlarda ayrı tutan etken de, onun yolunu Beşiktaş’a düşüren neden de buydu. Barça’da da, Inter’de de, Chelsea’de de değişmedi. Beşiktaş’a geldi, burada da değişmedi. Ve o “değişmemiş” hali, taraftarın kendisine daha da fetişist duygularla bağlanmasını sağladı.

Quaresma yine topla çok oynuyordu, tek başına atak girişimlerinde bulunuyordu. Çoğu zaman yine topu eziyordu ama ezmediğinde de jeneriklik goller, asist ya da sonuca varamayan estetik hareketlerde bulunuyordu… O zamanlar onun için söylenen “tek başına oynuyor” cümlesi, bugünlerde “takım oyununa uymuyor” şeklini aldı. Quaresma’da değişen bir şey yoktu ama Manisa maçında bir diğer kanat oyuncusu değişmişti. Simao ile yetenekli bir kanat oyuncusunun, aynı zamanda bir takım oyunu içersinde de nasıl var olduğunu, “etrafını da oynatan” özellikleriyle, kanat oyuncusunun sadece “çalımdan” ibaret olmadığını öğrendik. Böylece Quaresma ifşa edildi…

Futbolun gerçeği ya da kısaca “mantık”, Quaresma’nın yedek kalmasını işaret edebilir. Ancak, bazı durumlarda futbol sadece teknik ve taktik açılımlarıyla tanımlanamıyor. Quaresma’nın Beşiktaş’la olan bağında olduğu gibi… Şu anda Beşiktaş’ın en “değerli” oyuncusu konumunda Quaresma ve her şeyini veriyor. Onu sağlıklıyken kızağa çekmek, kaybetmekle eş anlamlı olur. O nedenle Schuster, herkesin hazır olduğu ortamlarda bile Quaresma ve Simao’lu düzeneklere devam edecektir…Bu, yine Manisa maçında olduğu gibi 4-4-2 mi, yoksa bir ortasaha eklentisiyle 4-3-3 mü olur bilinmez. Ama Schuster’in, Manisa maçındaki planla bir müddet daha devam edeceğini tahmin ediyorum. Ufak dokunuşlarla, o sistemi “toparlanır” gibi görebilir tıpkı sene başındaki gibi… Genel anlamda beni korkutan bir sistem olsa da; Guti’nin olmadığı zamanlarda düşünülen bir 4-4-2’ye “B Planı’nda kalması kaydıyla” pek karşı çıkmam. Hatta; Necip, Ernst ve Fernandes üçlüsünden, ikisinin ortasahada olacağı bir 4-4-2 bu ligi gayet kotarır. Sorun yaş ortalaması 34 olan Aurelio – Guti ortasahasının belli bir zaman sonra geniş alanı kaldıramamasında yatıyor.

Buca maçındaki ufak dokunuşlar şöyle olur; Toraman yerine Ersan oynar, Ernst de Manisa maçına nazaran daha “erken” sahaya sürülür. Daha fazla bir şey değişmez… Nobre, yine bu sistemde çok kritik bir hal alacak gibi… Şayet böyle bir diziliş olacaksa, Beşiktaş'ın skoru ilk 45'de yakalaması; geçtiğimiz devrede son 10 dakikalarda gösterdiği baskıyı, ilk 10 dakikaya çekmesi gerekecek. Aksi taktirde ikinci 45'de "gol ararken" takım boyunu gittikçe uzatır bu sistem...

Bucaspor da ikinci yarıya değişerek giren ve “yeni bir sayfa” açan takımlardan. O nedenle direnç kat sayıları bir hayli yüksek olacaktır. Ne diyelim, Aurelio’nun ciğerine kuvvet…