Necip Fernandes

Üzerine konuşmaya kalksak, eski yazılardan “kopyala-yapıştır” yapmış gibi olacağız sanki… Hemen hemen aynı şeyler; Necip’in önde baskısıyla, Fernandes’in oyun zekasıyla bağlamaya çalıştığı kopuk bir takım; Quaresma’nın koşma tuşuna basıp, gol arama yolu; yine Quaresma’nın kaleye paralel gidip ‘nerede uzak direk koşusu yapacak bir kenar forvet?’ diye soran ortaları; içlerinde yabancı kontenjanı elvermesine rağmen halen Ekrem’i barındıran, rakibin her atağını tehlikeyle sonlandıran bir savuma; 11 numaralı formasıyla sahte santrafor vesaire…Tayfur Hoca, kendisine sorulacak bir “neden kalmalısın hocam?” sorusuna bir cevap bulamaz sanırım… Kupa maçları hariç, kalan haftalarda iki yoldan birini seçecekti:
1- Eldeki as oyuncularla bir yapı, farklı bir tez oluşturup; kalan maçlardan en azından 4. olacak kadar puan toplamak. “Bakın eldeki kadrola neler yaptım” diyebilmek…
2- “Bu kadronun ciddi eksikleri, temizlenmesi gereken safraları var. Şuan transfer döneminde olmadığımızdan, eksik yerlerde denenmişi denemek yerine; ‘ya tutarsa?’ mantığıyla genç oyuncuları oturmaya çalışacağım” demek ve gençleşmiş, biraz farklı 11’lerle denemeler yapmak…

İkinci yoldan maalesef gitmedi, 18’de oynatılmayacağını bildiğimiz bazı isimleri bulundurmaya devam etti. Alt yapıdan gelecek vadeden oyuncuları, yine her zamanki gibi Nevzat Demir Tesisleri'nin A2 takımı için ayrılan sahalarında gördük…

Birinci yoldan gidildi, hedefe varıldı mı? Oynanan 5 maç var; 4’ü küme düşme hattında, biri yukarıda ama düşüşte olan rakiplerle yapılmış ve 8 puan toplanmış… Çok parlak olduğu söylenemez. Elbette çok kısa zaman, bir teknik direktörün ne yapabileceğini çözmemiz için yeterli bir dönem değil… Ancak burada bahsi geçen Tayfur Hoca’nın başarı ya da başarısızlığı değil; gelecek yıl için gözümüzün önüne sağlam bir veri koyamamasıdır…

Kupada finale çıkıldı; ilk maçta Rüştü’ydü, duran toplardı falan pek fark etmez… Kalan yegane hedef maçlarıydı, kazanıldı. Bu Tayfur Hoca için olumlu görüş belirteceğimiz bir şeydi. Diğeri ise Necip’e “sen 11 adamısın” güvenini vermesidir. Schuster’e bu konuda çok laf edemem, iyi bir süre verdi Necip’e. Ancak Tayfur Hoca’yla birlikte en az Quaresma, Toraman, Ernst kadar bir 11 adamı oldu, o mesaj verildi…

Konya maçında da görüldü ki; bu durum Necip’e zamanla özgüven kazandırıyor. Bugün hücuma çıkışları muazzamdı, çıkarken sorumluk da alıyor, hatta Fernandes’e “bırak!!!” falan diyordu... 11 adamı olması, onun hırsına da hırs katmış gözüküyordu. Penaltı oluşumu sonrası Zayatte’yi el ense yapması doruk noktası oldu… İki sarı kartı da profesyonelce, umut vadeden atakları kesecek şekildeydi. Hafta boyunca aklı Gençlerbirliği maçında kalmış, "orada niye adamı indirmedim ki ben?" diye düşünmüştü belli ki... Ancak ikincisinde sadece el topu denip kesilebilir, sarı gösterilmeyebilinirdi. Yani bu ülkenin standardı öyle olduğundan, doğrusu öyledir demiyorum... Sübjektif miyim bu konuda bilmiyorum ama yine cesaret timsalliği Beşiktaş’a kesildi gibi geldi bana. Aurelio’nun İBB maçında atılışı gibi… Ondan sonra tendonlara, dalaklara ne tekmeler gördük de; en azından mağdura bir yeşil kart bile çıkmadı.Başlığın ortaya çıkışındaki amaç, yine her zamanki gibi kayıp olduğuyla kalan bir maç sonrası iki bataklık gülüne dikkat çekmekti. Ama şöyle “Necip Fernandes” ismini birleşik okuyunca, "Pazartesi gel Portekiz Milli Takımı'nda başla" diyesi geliyor insanın… Onsuz Galatasaray maçı çok zor olacak. Necip'siz geçecek 15 dakika sonrasında en az bir 90 dakikayı; yenecek bir gol için göze alamam açıkçası. O yüzden, en azından sarı kartın varken pür dikkat olmalısın kardeşlik...

Fernandes de tıpkı Necip gibi oynadıkça seviyesini yükseltiyor. Zaten açık konuşmak gerekirse; Guti sakatlanana kadar öyle pek fırsat da verilmemişti… Valencia’dan oynayamadığı için gelen bir oyuncuyu, tek tük maçlara çıkartıp, performans vermesini beklemek biraz fazla acımasızca oluyordu… Göründüğü üzere oynadıkça açılıyor ve kalitesini ortaya koyuyor. Topu ayağına aldığı zaman, gözüm etrafta koşturacak Beşiktaşlıları arıyor ekran başında. Fernandes’in oyunu iyi yönlendireceğini biliyor ve rahatlıyorum. Bu hissi seviyor ve seneye çok uçuk bir bonservis istenmedikçe 'alınmalıdır' diyorum…

Ancak Fernandes’in doğru kullanımı; kanatlardan birinin "forvet" özelliği taşıdığı bir 4-3-3’ün içerinde olurdu. Yani forvet arkasında kullanmak çok mantıklı olmaz, boşa yatırım olur… Gelecek bir kenar forvet ile birlikte; şu takımın çehresini büyük ölçüde değiştirir diye düşünüyorum. Aksi halde, yine Simao ve Quaresma’nın üzerine bir oyun kurulacaksa; ya bir ikinci forvet, ya da golcü vasıflı forvet arkası gerekir… Böyle bir oyuncuyu bulmak daha zor ve yedeklemesi zor… Ayrıca, ortasaha "ikili" kalırsa Ernst ve Necip dışındaki herkes ıskartaya ayrılıyor. Oysaki üçlü bir ortasahada, ilerleyen dönemde soliçe Hasan Türk, savunma önüne Furkan gibi oyuncular serpiştirilebilinir…

Eğer sakatlar düzelmez, alt yapıdan takviyeye kapalı olma durumu devam ederse; Galatasaray maçında çıkacak takımı, özellikle de ortasaha ve santraforu merak ediyorum… Aksi halde; 3 santraforun da sakat olduğu bir ortamda tek mantıklı seçim: 17'lik Kadir Ari... Tıpkı Metin Tekin'le, bir taksicinin arasında geçen "-Golleri kim attı?; - Ben attım..." hikayesine benzer bir durum ortaya çıkardı, güzel de olurdu...