Futbol Aşkı: Polster ve Messi

Dün akşam Austria Wien’in 100. yıl kutlamaları sebebiyle, 90’lı yılların yıldız futbolcularını barındıran Figo All Stars adlı takımla bir gösteri maçı vardı. Sadece sonlarını izleyebilsem de, gördüğüm en “ciddi” gösteri maçıydı diyebilirim. Herkes mevkisini bırakmıyor, ciddi ciddi savunma yapılıyordu. Hatta Pauleta, iyi pas atamayan Elber’i fırçalıyordu falan, ilginçti…Austria Wien’in faal takımı aynen sahadaydı, ilerleyen dakikalarda takımın eski yıldızları birer birer oyuna girdi. Her oyuna giren oyuncu için, tribünleri tamamen dolduran taraftarlar büyük gürültü koparıyordu… İçlerinden sadece birini anımsıyordum: Toni Polster… Aslında futbolculuk zamanlarını pek hatırlamıyorum, ama adını çok duymuştum. World Cup 98 oyununda, ancak Q tuşuyla durdurulabilen forvetler arasındaydı… Türkiye’nin, Rıdvan’lı Feyyaz’lı, Tanju’lu kadrosuyla 3’lediği Avusturya milli takımında da yer almış. O maçın tekrarını izlemiştim TRT 3’den. Bir zamanlar Shevchenko için, şimdilerde Klose için söylenen sözler, o zamanlar da Polster için söyleniyormuş Türk spikerleri tarafından: “aman dikkat!” gibisinden…

Zamanında iyi futbolcu olduğunu kanıtladı Polster, daha attığı ilk şutun çataldan dönmesiyle. Baya da üzüldü… Gol atmak için çok çabaladı, seyircinin de gazını yedikçe, aldığı her topu kaleye vurmaya başladı. Belliydi ki futbolu ve gol atmayı çok özlemişti. Çim kokusu, tezahüratlar, gol bekleyen kalabalık; 20 yıl öncesine götürmüştü adamcağızı, bunu her hareketiyle belli ediyordu. Ki aradığı golü de bulduktan sonra, içindeki bir zamanların Toni Polster’i çıkıverdi… Müthiş bir sevinçti…

Hızlı gelişir ama çok kısa sürer futbolun şöhreti… İlhan Mansız 1999’un kış aylarında, Beşiktaş – Samsun maçı 0-0 bitsin diye oyuna 90. dakikada sokulan yedek bir forvetti… Bir sonraki sezon müthiş bir çıkış, derken Beşiktaş yolu… Buradaki ilk senesinde krallık, Dünya Kupası falan derken; 2002 yazında tüm dünyanın tanıdığı bir isim oldu. Sadece 3 yıl içinde yaşandı bunlar… Ve yine, sadece 3 yıl daha sonra kimse İlhan Mansız’ın adını anmıyordu…

Daha geçen yaz Dünya Kupası oynamış, sonra pek ara vermeden başladığı sezonla 53 resmi maç yapmış Messi, yine bir yazını daha futbol oynayarak geçirecek Copa America’yla… Aslında ben de buna anlam veremiyordum, “deli yahu bu herif…” diye geçiriyordum bu günlerde içimden… Ama dün Polster’in hallerini görünce, Messi’ye hak veriyorum. Şüphesiz, turnuvanın Arjantin’de düzenlenecek olması da ekili olmuştur. Fakat bence asıl sebep Messi’nin futbolu çok sevmesi ve belli bir zaman sonra istese de çok sevdiği futbolla bu kadar iç içe olamayacağını bilmesidir… Batistuta Copa Amerika 99 için “ben gitmem!” dedi de ne oldu, 4 sene sonra Katar’daydı… Ondan bir iki yıl sonra da ancak bahsi geçen gösteri maçlarında boy gösterebilirdi…

Messi’nin de bundan en fazla 10 sene sonra adı Katar kulüpleriyle anılır, belki gitmez ama bunu duyanlar “olmaz” demeyeceklerdir… Ondan bi’ 5 sene sonra da, en fazla “bi Messi vardı…” cümlelerinde yer bulacaktır… Ya da yeni parıldayan bir genç yıldız için “Messi gibi” sözleriyle adı hatırlanacaktır.

Messi elinde fırsat varken, her futbolsever için şuan tartışmasız en şaşalı futbol sembolüyken bunun tadını çıkarıyor ve ben de büyük saygı duyuyorum. Bize de, Messi’nin futbolculuğuna doymak düşer, artık ucu nereye kadar varırsa… O yüzden her ne kadar Arjantin maçlarının saatleri ters olsa da, ben de en ufak bir Messi fırsatını kaçırmak istemiyor ve 2 Temmuz’u bekliyorum…