Futbol Arafı

Öncelikle blogdaki yazılara ara verdiğim için özrü borç bilirim. Uzunca bir süredir güncel yazı bekleyip de, sürekli Kadir Ari ile karşılaşmışsınızdır sanıyorum. Ama pek elimde olan sebepler değildi; bir tatile gidelim dedik aynı anda operasyon bize de vurdu. Hatta İskender Alın’ın transferini isteyen biri olarak, arada ben de içeri atıldım gibi durmuş da olabilir. Neyse…

Sonrasında döndüm, ortada futbol yoktu. Üzerine can sıkan haberler yayılmaya devam ediliyordu. Zaten takımda bir belirsizlik varken, üzerine en potansiyel üç alt yapı oyuncusunun fona devredilişi, Bebe’nin dönen dizi vesaire. Futbola ısınmanın ötesinde, daha da soğutucu etkenlerdi bunlar. Bir tek yabancı kontenjanındaki ferahlama, bu günlerdeki en güzel gelişmeydi.Bebe benim için en dikkat çekici yabancı transferiydi. Hem yaşı, hem potansiyeli hem de takımda bir eşinin daha olmadığı oyun tarzı sebebiyle. Transfer olduğu vakit değinmiştik, santrafora destek verecek kanat oyuncusu olarak önemli bir eksikliği giderebilirdi. Söylenenlere göre hazırlık maçlarının da en iyisiydi. Ben sadece bir maçı 90 dakika izleyebildim ama orada da, tam da kafamda canlandırdığım bir oyuncu profili gördüm… Müller gibi, kendi kanadından gelişen atakta bile “top kendisinde değilse” hemen içeri topsuz bir koşu yapıyor ve santraforu ikiliyordu. Bildiğim kadarıyla opsiyon hakkında da makul bir fiyat belirlenmişti, yazık oldu… Şimdi ferahlayan kontenjanla yeniden Holosko zamanı.

Borsaya henüz detaylar düşmedi ama benim bu konuda para önceliğim değil. O nedenle, Necip, Muhammed ve Atınç’ın, bonservislerinin yarı hakkının fona devredilişi benim için bir fiyaskodur. Bu gibi işlemler genç yabancı futbolcularla rahatlıkla yapılabilir. Fakat halen 5 yerli oynatmanın zorunlu olduğu yerde, en potansiyel 3 gencini kullanmayı düşünmeden direk pazarlayamaya çalışmak işgüzarlık, hatta iş bilmezliktir. Bu durumu savunanların en önemli dayanak noktası, fona devredilen oyuncuların 10-20 milyon Euro gibi yüksek fiyatlarla satılma ihtimalidir herhalde. Ama şu var ki, bu tip sözleşmeler 2 yıldan daha uzun süreli olmuyor. Bu dönemde de, bu çocukların tavan fiyat yapması olanak dışı. Kafadan verilen 12 milyon Euro da tam olarak cebe girmiş sayılmaz zaten. İsterse 30 milyon versin fon, daha sonra satılmazsa parayı geri alma hakkı var, riski sıfır…Bana öyle geliyor ki, pek tatmin edilmeyecek rakamlarla bu çocuklar alıcı bulacak. Yönetim de, bu anlaşmayı yaparkenki aldığı peşinatı faiziyle geri ödememek için, o sıradan rakamlara razı olacak. Yani Beşiktaş’ın buradan pek karlı çıkacağını sanmıyorum. Belki çocuklar için iyi olur, erkenden Avrupa’da gözünü açarlar. Ama benim için oldukça heves kırıcı bir gelişme. 5 senedir beklediğimiz Muhammed’in, gelecek sezon nasıl 11 kurarsam kurayım, onsuz düşünemediğim Necip’in, son iki lig maçında beş yıldızlık performans gösteren Atınç’ın üzerinde artık sadece Beşiktaş’ın sözü geçmeyecek. Muhammed’in bir İnönü maçında araya salacağı zehri görmeden, fonla paylaşıldığını gördük… Benim bir taraftar olarak önceliklerim farklıdır, maddiyatla ölçülmeyecek şeyler vardır. Bu da onlardan biri… Zaten takımın gider-gelir tablosuna göre hareket estek, çoktan Beşiktaş’ı bırakmış Porto taraftarı olmuştuk.

Carvalhal’e ısındım.Bir kere adı güzel, Carlos Carvalhal… Daha gelmeden ismiyle ben 4-3-3 oynarım diyordu zaten, ki öyleymiş… Değişik planlar kuruyor, denemeler yapıyor. Anladığım kadarıyla gençlere eğilimli, çalışkan bir ağabeyimiz. Bir ara Simao Almeida Bebe üçlüsü denemişti. Sonra uzak forvette Mehmet Akyüz’ü gördü falan… Ve Muhammed’i de Messi bölgesinde oynattı. Bakalım, heyecan verici işler yapacak gibi duruyor. Ben de öylesini istiyorum zaten, ezberci olmasın da ne olursa olsun. Bir şeyleri değiştirmeye çabalasın…

Bu kontenjan olayı çok iyi oldu ama. Madem fonla ilişkiler var, yabancı genç oyuncuları Beşiktaş’a kazandırıp, oradan ortak gelir kapısı açsın. Öyle 9 milyon Euro satın alma opsiyonu olan yabancılarla değil tabi… Aslında tam da scout sistemine uygun bir kural oldu. Git izle, 200-300 bin dolara al bir Senegalli, kirala Anadolu’ya… Baktın eleman uçuyor, al kadroda ya da artan fiyatıyla sat. Bakalım, bu ferahlığı doğru kullanabilen kulüp kim olacak. Kayseri ve Gaziantep, Türkiye’nin Udinese ve Palermo’su olabilir…

Normalde 2. haftanın maç önü yazısını yazacağımız dönemde, halen tam olarak futbola odaklanamadık. Arafa düştük resmen, kendi adıma öyle söyleyeyim… Normalde tok karna günde 2 maç izleyeceğimiz dönemlerdi bunlar. Gerçi geçen hafta tam da iftar öncesi İtalya Süper Kupası iyi gitmişti. Neyse, havalar yağmurlu, tipik ilk ve orta öğretimin açılışı gibi… Blogla yeni sezona girmek için uygun ortam. Tekrardan merhabalar.