Yine, Yeni Juventus

90’lı yıllarda çocuk olup, bir de üstüne futbolsever ve özellikle de Beşiktaşlıysan, içinde bir yerlerde Juventus sevgisi saklıyorsun demektir. Benim için durum böyle açıkçası ve yalnız olmadığımı da biliyorum. Sebepleri malum; siyah-beyaz çubuklu forma, kupalara ambargo koyan büyük takım, ilahi atkuyruğu ve Del Piero…

Hele ki o siyah-beyaz çubuklu meselesi… O zaman storelar yok tabii, korsan olarak da en fazla bayrak ve siyah-beyaz ip satılırdı. Ama Sony reklamlı, çubuklu Juventus formasını bulmak zor değildi. O nedenle İnönü’nün etrafı, bildiğiniz Della Alpi’ydi bir dönem. Belki de manevi olarak telif haklarını teslim ediyoruzdur adamların, halen ağzımızdan Juventus’u düşürmeyerek…Şike olayından sonra La Grande Juve’nin , günden güne “Siena görünümlü Juventus’a” doğru döndüğü bir gerçek. Ama bu durum Serie A’ya da hiç yaramadı… Büyük bir takımın kayboluşu, hem ligin rekabetini hem de ülke puanını (artık Serie A’dan 3, Bundesliga’dan 4 takım Şampiyonlar Ligi’ne gidecek) etkiledi. Ve Juventus kendine gelene kadar da, bu durum böyle devam edecek gibi görünüyor. Asıl soru da bu zaten, Juventus eski Juventus olacak mı?

Serie A’ya dönüşlerinden itibaren sadece bir kez şampiyonluğa oynayabildiler. 2008/2009 sezonu, kadroları çok şaşalı olmasa da ikinci olmuşlardı. O dönemde Mourinho, “Bizim halen şampiyonluğu ilan etmemiş olmamız, bizim başarısızlığımız değil; Juventus’un başarısı…” gibi bir laf etmişti. Her zamanki ukala açıklamalarından biri gibi bakıldı ama haklıydı. Cidden Juventus, kadrosuna göre çok iyi yarışmıştı. Nedved’in “son şakasını” yaptığı, Serie B’ye düşen takımlarını bırakmayan oyuncuların, kadro çekirdeğini oluşturdukları sezon… Aynı yıl Şampiyonlar Ligi’ne de Juventus gibi dönmüşlerdi aslında. Chelsea’ye elenmelerine rağmen çok iyi maçlar çıkarmışlardı, özellikle Della Alpi’deki 2-2’lik rövanş tadından yenmemişti…

Ne olduysa bir sonraki yıl, çok gereksiz harcamalarla takım yapısını bozdu Juventus. Üstelik o harcamaların büyük kısmını oluşturan Diego transferiyle, geçen yıl kendilerini ikinci yapan 4-4-2 sistemi de rafa kalkacaktı. O sezonu 7. bitiren Juventus, geçen yıl “yine yenilendi” ve bu kez de Avrupa dışında kaldı. Şimdi yeni sezon ve yine bir yenilenme…Aslında “büyüklüğünü kaybediyorlar” demeye getirdik ama harcanan paralar halen büyük bir takım gibi. Ancak o paralar sadece harcanmakla kalıyor maalesef… Klasik, benliğini bulmayan ve sürekli futbolcu öğüten bir takım halini aldı Juventus. O nedenle, bence öncelikle “anahtar teslim” yapılacak ve kariyeri tartışılmayacak bir teknik direktör getirmeleri gerekiyordu. Transferleri, taktiği, her şeyi teslim edecekleri bir isim… Ama yine sıradan bir isme yöneldiler: Juventus’un çocuğu Antonio Conte. Kendisi Juventus’un büyük günlerinde takımın önemli dişlilerindendi. Futbolculuk zamanlarını hatırlarsak, Euro 2000’de bize attığı röveşata da gözler önüne gelebilir… Conte planı tutmayabilir, ama tutabilir de… Bekleyip görmek lazım. Düşük profilli bir teknik direktörün, yine profili düşmüş bir takımla şahlandığı görülmüştür futbol tarihinde...

Artık maçlarını, Della Alpi'ye göre daha bir futbol stadyumu olan Juventus Arena’da oynayacaklar. Sanırım en büyük yenilik bu... Bu stada Aguero ile gelmek istediler, ama olmadı. Şuan elde heyecan verici denecek iki transfer var: Pirlo ve Vucinic. İkisi de tam anlamıyla winner adamlar… Sahiplik hissederlerse, sahiplenirler. Ve Juventus’u kesinlikle eskisinden daha iyi yerlere taşırlar… Geçenlerde İtalya – İspanya maçını izledim. Pirlo’ya bu yeni heyecan yaramış, 5 yaş gençleşmişti. Dün Milan’la oynanan Berlusconi Kupası’nda ise kesinlikle anladım: Pirlo Juventus’ta fark yaratacak… 5 yıldan beridir göremedikleri ara pasını, bir maçta gördüler diyebilirim.Conte, asimetrik 4-4-2 oynatıyor takımını. Sağbekini (Lichtsteiner) pek çıkarmayarak, önündeki Krasic’e özgürlük tanıyor. Solbekte ise (Ziegler ya da De Ceglie, hatta Grosso) hücum serbest… Hemen önünde oynayacak olan sol ortasaha da, bir kanat oyuncusundan ziyade, içe kat eden bir ortasahadan seçilecek (büyük ihtimalle Marchisio). Bazı durumlarda, bu bölgeye bir forvet de çekilebilir. Quagliarella, Matri, Martinez hatta Del Piero gibi topla haşır neşir olabilen isimler, skor gerektirirse sol kanat oynayabilirler. Özellikle şut atma konusunda, şuanda İtalya’nın en iyisi olan Quagliarella, yedek oturtulacağına maçına göre burada oynatılabilir…

Orta ikilide Pirlo’nun yeri garanti. Yanında Vidal ya da Pazienza’dan biri olur. Vidal’e ciddi yatırım yaptılar ama, fiziki denge açısından Pazienza tercih edilebilir. Hazırlık maçlarında da bu isim ağırlık basıyordu çünkü… Sağda ise, geçen yıl iyi başlayıp kötü bitiren Krasic olacaktır. Gerek Sırbistan, gerekse de kulüp takımlarında; formasyonun 4-4-2’den, 4-3-3’e geçtiği anlarda etkili olmuştu Krasic. Yeni sistemle yine kaleden uzak, yani başka anlamda formundan uzak gözükebilir…Forvette de varlık içinde yokluk söz konusu. Hiç biri kolay yedek bırakılacak isim değil, ama yine hiç biri gözü kapalı yazılacak büyük isim de değil… Kalite olarak birbirine yakın oyuncular. Ya da "oyunculardı" demek gerekiyor sanırım, Vucinic başka... Farkedilmiyor ama çok büyük futbolcu aslında. Roma'da doğru dürüst forma verilmemesine rağmen, her kritik maçta vardı. Bir de adam havalı, takımı değiştiren bir isim her yönüyle. Sözün özü, burada öncelikli tercihin Matri – Vucinic olmasını bekliyorum. Bu ikiliden biri direk santrafor oynarken, diğeri ortasaha ile bağlantı kuruyor. Yani tam anlamıyla “iyi bir Del Piero” bu bölgede değişilmez olurdu. Muhtemelen Vucinic bir arkada, Matri en önde olacaktır.

Aslında Beşiktaş’taki durum Juventus’ta da söz konusu. Kadro kalabalık mı yoksa derin mi? Bunu ancak sezonun akışı içersinde göreceğiz… Pirlo dışında herkesin alternatifi var. Olay sadece sistemi oturtmakta bitiyor, bu konuda da Conte’nin sırtındaki yük ağır. Önümüzdeki hafta Udinese deplasmanıyla “yine” yeni Juventus sahne alıyor, film başlıyor. Bakalım neler olacak? Kadroya bakıyorum, Milan'dan iyi değil. Üstelik Milan'da hali hazırda oturmuş bir takım ve özgüven var. Şampiyonluk zor, ama en azından kıpırdanma başlasın diye umut edebiliriz sanırım... Beklentimiz düşük yani: "Bu sene sensin üçüncü!"