Gerçekler

Beşiktaşlı oyuncuların genel olarak, şu aralar taraftarlarının topladığı paralarla geçinmeye çalışan rakibinin %10’u kadar maça ilgi duymadığı bir gerçek. Bu durum daha ilk 5 dakikada belli etmişti kendini… Aynı zamanda Carlos’un, maçı getirme çabasında olmadığı da bir gerçekti. Öyle olsa, nizamiye nöbeti tutan iri arkadaş yerine, gol atma şansını en kötü gününde bile cebinde tutan Pektemek kenara alınmazdı. Yani bu maçı ne takım (Fernandes'i biraz ayrı tutabiliriz) hak etti, ne de Carlos. Onu bir kenara yazalım… Ancak asıl üzerinde durulması gereken ve Beşiktaş’ın giden iki puanından ziyade, geleceğini ilgilendiren daha çarpıcı gerçekler var… Almeida tam arafta kalmış bir santrafor. Zaten hızlı ama çevik olmayan ve hareketsiz bir oyuncu olduğu belliydi. Ancak fizik olarak da insanları kandırdığı gün be gün oraya çıkıyor… Bir santrafor hareketsiz olur, ortalıkta gözükmez; ama fiziğiyle rakip stoperleri linç eder, hava toplarında bela olur… Almeida o model bir oyuncu da değil. Ohen gibi, havadan & yerden 40 dakikada bir yakaladığı topu içeriye atma potansiyeline sahip net bir golcü de değil… Üstlüne üstlük, vurdumduymazlık da söz konusu… Kendisinden 40 metre uzaktaki topa da tepkisi aynı, 40 santim önündeki topa da tepkisi (daha doğrusu tepkisizliği) aynı. Piyasa halen Almeida gerçeğinin farkında değilken, elden çıkarmak gerek. Yerine gelen olmasa da olur, olsa iyi olur tabi… Sonuçta borçları kapamanın en iyi yolu gelirleri arttırmaktır. Gelir denince de akla Şampiyonlar Ligi gelir, şampiyonluk denince ise "tartışmasız santrafor" gerçeği...

Simao’nun sahaya kaptan çıkmasıyla irrite oldum, ona değil tabi; bu onun suçu değil. Bu iş bu kadar ucuzlaştırılmamalı. Neye göre veriyoruz bu pazubandı, bayram şekeri gibi bazen niye başkanın cebinden çıkar? Belli değil… Ancak bir de sahadaki gerçek var. Bugün çok silikti, sakatlıktan çıkmış olmasının verdiği bir mazereti vardır elbet. Ancak ideal kadroda Quaresma’nın yedeği olması, futbolun net bir gerçeğiyken; üstelik sezon başından bu yana takıma direkt katkı sağladığı maç çok az iken, kulüp de faturalı hatlardan kontörlüye geçecek kadar dar boğazdaysa, böyle bir oyuncuyu tutma lüksü var mı acaba? Almeida ve Simao’nun yıllık 5 milyon Euro aldığı yerde, fotokopiden kısmak biraz tuhaf kaçmıyor mu?

Quaresma’nın alternatifi olarak Burak Kaplan yeterli olur. Ki bugün 11’de o başlasa, top taşıma ihalesi Pektemek’e kalmayacaktı. Pektemek’in bugün kenar forvetteki kötü izlenimi buradan kaynaklandı biraz da; takımda delicilik rolünü üstlendi Simao’nun bitik halleri sebebiyle… Tabi ki en ideal yeri merkezdir, mevcut kadroda da orası için ilk adaydır her şeye rağmen. En azından, ayağına hiç top değmediği bir maçta bile “gol atar” umudunu yaşatıyor insana… Santrafor alternatifi olarak da, batan gemiden şu Ergin Keleş alınsa; o bile götürür. Bugün sırtı dönük oyunu muazzam oynadı…“Topun kaybedildiği yere pres” olayı sadece İnönü’ye özgü bir durum olmaya başladı. Deplasmanlarda her zaman Manisa’da olduğu gibi “bekle ve vur” taktiği pek işlemeyebiliyor. Ama maça hangi strateji ile başlandıysa, öyle gidiyor. Carlos Carvalhal’le Beşiktaş, takım olma bazında çok önemli yol kat etti. Ama halen “maç içi dokunmalarda” eksiklik söz konusu… Kötü giden hiçbir maçta vites attıramadı Beşiktaş. Geriye düşülen maçların ikisi kazanıldı. Birisi Bursa; kabul etmek gerekir ki piyango bir galibiyetti. Diğeri ise Stoke City; o maçta da takım zaten iyi oynuyordu, değişen şey giren toplar olmuştu. Carlos’la, “kolay kolay geriye düşmeyen Beşiktaş” oluşumu ne kadar bir artıysa, geri düşülen ya da açılamayan maçların gelme ihtimalindeki düşüklük, bir o kadar eksi…

Yine de severiz kendisini. Şu maçtan sonra; Guti’ye, bir zamanlar Fernandes’e, şimdilerde Holosko’ya “haklı olarak” yapılan muameleyi, başkalarına yapılırken de görürsek, bu kayba daha az kızarız. Bir de Gaziantep Belediye maçında; Hasan Türk’ü, az biraz Erkut’u, Muhammed’i falan izlesek; Ankaragücü maçını unuturuz bile…