Soldaki Çocuklar

Sergen’in, “çok acayip goller atıyordum ama ben yapınca normal bir şeymiş gibi karşılanıyordu” gibisinden bir hayıflanması vardır. Buna kısaca “zoru kolay göstermek” diyebiliriz. Erkan Kaş’ın, topu aldığında aut çizgisine kadar inmeyi kendisine sorun etmeyişi gibi mesela… Beşiktaş’ın sol tarafı, en son ne zaman böyle bir solak gördü diye düşünen ve 90’ların başlarını hatırlayacak yaşta olan Beşiktaşlı, kendini Mrkela’ya kadar inmiş bulabilir. Biraz daha yakın zamanı hatırlayabilenler ise Scala zamanındaki İbrahim Üzülmez’le yetinecektir…

“Peki ya Münch?” sesleri şimdiden kulağımı çınlatmaya başladı. O, daha çok derinden orta yapmayı seven; çok fazla driplinglere yönelmeyen tipte bir kanat oyuncusuydu. Erkan Kaş gibi oyuncular daha farklı; bir takımın “taşıyıcılık” yükünü tamamen çekebilir, tıpkı bu akşam olduğu gibi… Hücumlarda odak noktasıydı, aldığı her topta etkili oldu. Böyle oyuncular, sahadaki bir diğer oyunculara titreşim gönderir, zorla maçın içine çekerler… 

Arkasındaki Emre Özkan için de maç boyu şunu sorguladım; “bu çocukta Uğur Boral’a tercih edilmeyecek ne eksiklik olabilir?”. Kendime verdiğim tek cevap, Uğur’ın biraz daha hızlı ve adam eksiltmede daha başarılı bir bek oluşu. Ama Uğur bunları yapabiliyorken, “doğru karar” verip sonuca bağlayamıyor çoğunlukla. Hızını alamayarak sahayı da eksiltip, aut olabiliyor... Emre ise sürekli doğru karar peşinde… O yüzden belki adam eksiltmiyor ama topu, zamanında ve en uygun yere doğru çıkarıyor her zaman. Ayağına hâkimiyet konusunda da gayet vasat üstü…Zaten paf takım zamanlarında orta saha oynamışlığı vardır.

Her şeyden evvel öyle bir fizik güce ve uzun zamandır takımdan ayrı çalışmasına rağmen kondisyona, devalılığa sahip ki; Litchsteiner’in solak versiyonunu izlettirdi bana. İsmail’in çok iyi olduğu bir konu vardır: Topun kaybedildiği yere pres ve gerekirse orta sahaya toplu, topsuz yönelme… Emre Özkan da sık sık buna benzer aksiyonların içinde bulundu. Zaten agresif ve stoper oynayabilecek kadar güçlü sezgilere sahip oluşu, savunmadaki ters kademelerde de Uğur Boral’a nazaran fark yaratacaktır. Velhasıl, sol bek Emre’yi çağırmaktadır…

Kötü gitmesi mümkün olmayan şutları bir yana; AZ, Arsenal tedrisatlarından geçmemesine rağmen, neredeyse Oğuzhan kadar “topu almadan önce çevre kontrolü yapıp, pas kararını verme” konusunda dikkat çeken Hasan Türk, yine mest ederek umut aşıladı. Tıpkı bir diğer Soldaki Çocuklar (Emre, Erkan) gibi… Elbette rakip Ofspor’du ve ortada belki de bu kadar övgüyü gerektirecek bir skor oluşmadı; ama apaçık bir ışık vardı…

Bu oyuncuların daha da sivrilmesi için zamana, özgüvene ve daha iyi kurgulanmış takıma ihtiyaçları var. Emeği, sonuca çevirecek ustalara mesela… Emre’nin yine karşı presle aldığı topta kazandırdığı faulü, Fernandes’in alt köşeye göndermesi gibi… Erkan Kaş’ın tek pasla ortasına, Almeida’nın yer altından süzülerek yine bir kafa vole ile cevap vermesi gibi…

Bence şu maçtan sonra Emre’ye, en azından İsmail sağlam dönene kadar 11 formasını vermek gerek. Erkan Kaş 11 olmasa bile, ilk 14 oyuncusu olarak daha fazla süre almalı; her şekilde çok önemli bir silah. Kapanan rakibi boğmak istersin, kanatta alır-alır, iner; sürekli ortalarla içeriyi besler, faul kazandırır… Ya da kontra ataklara yönelmişsindir; yakaladığı topu karşı kaleye kadar taşır. Topu uzaklaştırırken, karşı taraf için tehdit unsuru yaratır…

Gençler arasında en sırıtanı Kadir Arı’ydı ve bu pek sürpriz olmadı. Zira şuan ki fiziki yapısıyla bu seviyede ancak ve ancak kotnra atak forveti olabilir. Ölümüne kapanan dirençli takımlara karşı (isterse 8. Lig Eflatun Grup’tan olsun rakip) yüksek ihtimalle eriyecektir…  Yetenekli ve hızıyla “farklı” oyunculardan biri ama henüz hazır değil.

Kaptan Necip’in sağ kanat performansı gecenin bir başka güzel anekdotuydu. Zaten özgüvenini geri kazanmış bir Necip’in oynayamayacağı yer yok… Guarin tarzı bir oyuncu olma yolunda; top taşıyan, adam eksilten, hareketli bir orta saha… Gerektiği zaman Holosko’nun yerine sağda kullanılabilir; takımın top kazanma şansını arttıracağı gibi, pas oyununa da olumlu katkı sağlar.