Yılın Son Rabonası

Gelişi güzel bir orta için çok kullanıldığını gördük de, rabona ile “savunma arkasına” her anlamıyla “havalı” bir pas da atılmaz be abi… Çok garip bir takım oldu bizim Beşiktaş. Ayağının içiyle “üç metre öteye pas atmaktan aciz” adamlara giden top, aynı maç içinde ve onlarla aynı formayı giyen Quaresma ile de bulaşabiliyor. Kadro oluşturulurken belli bir standardın izlenmediği, hemen her maç karşımıza çıkıyor aslında...

Mevkiler, oyuncular arasında kalite anlamında “siyah-beyazlar” yaşayan takımların, bana hitap etmediğini söyleyebilirim. Yani bir bölge 10 üzerinden 8’ken, bir başka bölge 4 bile değilse ortada bir sıkıntı vardır. Böyle bir takımın maç kazanması, tamamen bireysel keşiflere kalmış demektir… Zaten Beşiktaş’ın ilk yarı boyunca çektiği sıkıntının da sebebi buydu. Çok iyi oyuncular vardı ama iyi bir harman yoktu ortada maalesef.

Konya Şeker maçında da durum farklı değildi. Günün kaşifi Quaresma’ydı çoğu zaman olduğu gibi. Düşük reytingli ve seyircisiz bir maç olmasına rağmen, maçı en çok ciddiye alan oyuncuydu. Zaten maçı koparan goller de onun sayesinde geldi… Bu maçta sık “rabona” kullanışı maçı hafife aldığından da değildi aslında. Quaresma’nın rabonası, sol ayağından daha kuvvetlidir. Yani şöyle diyebiliriz Quaresma’nın kullandığı “ayaklara”: Sağ, trivela ve rabona… Yarın öbür gün “artistliğin lüzumu yok len!” tepkisi gelebilir kötü bir maç sırasında yapıldığında. Ancak Quaresma bunu sol ayağına tercih ettiği için yapıyor, görsellikten değil. Ama aynı zaman da göze de hitap ediyor tabi… Özellikle yılın son rabonası göze olduğu kadar, skora da etki etti. Aksi taktirde Furkan’ın sırta çarpıp çatala yönelen top, bugün Beşiktaş’ı kupa dışına itebilirdi…Maçın ilk yarısında lakayt bir takım savunması vardı. Bu durum aralarında genç Furkan’ın da olduğu savunma hattını ateşe atıyordu. Neyse ki Fink’le beraber daha dengeli bir takıma dönüldü ve ilk yarıdaki pozisyonların savunma hatalarından kaynaklanmadığı, Furkan’ın aslında pozisyon bilgisi bakımından fena bir oyuncu olmadığı görüldü. Ancak bir stoper için 18 yaş baya erken sayılır, futbolda en geç hazır olunası bölge savunmanın ortasıdır bana göre. Furkan’ın fizik olarak gelişimini tamamlamamış olması ve boy dezavantajı, onu bazı pozisyonlarda aksattı. Yine de, ikinci devreyle birlikte yeniden “öne çıkmış savunma” anlayışına dönerse Beşiktaş; Furkan takıma bazı anlarda yer alabilir, fizik dezavantajından bir nebze kurtulabilir… Bank Asya’da şampiyonluğa oynayan Rizespor’un bankosu haline gelmiş Sezer Özmen, alt yapının en “hazır” stoperiydi. Kampa alınsaydı, Schuster’in Sezer’e tutumu ne olurdu bilemiyorum… Sene sonunda “yahu böyle adam varmış bizde!” gibi bir şaşkınlığa bürünebilir.

Ben maçta Ali Kuçik’i baya farklı buldum diğer maçlara nazaran. Bu kez hücumda daha kolay çoğalan bir takımın içinde olunca, ikiye birleri sık denedi ve genelde başarılı oldu. Bir pozisyonda Erhan’ı kaçırırken pas zamanlaması ve hız ayarı muazzamdı. Tam bir kenar forvet gibi… Quaresma ile girdiği verkaçı bitirse çok güzel olacaktı... Beşiktaş’ın bu sezon gördüğü “en iyi kenar forvet performanslarından” biriydi diyebilirim. Holosko’nun sakatlığı sonrası, A Takım’da ona ihtiyaç var bana kalırsa alternatif anlamında… Ancak fazla şans verilmeyecekse, hazır profesyonel futbola alışıyorken kiralanması daha uygun olabilir. 94 doğumlu Kadir Ari ufaktan kenar forvet bölgelerine yerleşiyorken; Ali'yi tekrardan A2’ye çekmemek, motivasyonunu ezmemek gerek diye düşünüyorum.Beşiktaş’ta bazı “ıskarta” oyuncuların kiralanma haberleri yayılırken; Simao da Atletico formasıyla son golünü böyle atıyor ve alkışlarla Vicente Calderon’a veda ediyordu. Doğru bir yapı kurulduğu taktirde, yukarına bahsettiğimiz “takım değerini” bir iki tık yükseltebilecek bir oyuncudur kendisi. İmzayı atsın da, ayrı bir değerlendirme yaparız. Yalnız, her duran topu kale alanına indiren bu adam da gelir, ön direk söken kornerlere devam ederse ne yaparım bilmem…