Dönen İki Gol

İlk yarıda, “takım oyunu” adına sezonun en iyi maçlarından biri yaşanıyordu Beşiktaş adına. Guti ve Nobre sonrasında, bu kez Fernandes’i forvet arasında görüyorduk. Savunma da geçmiş 2-3 maça nazaran, tıpkı Kayserispor maçının 2. yarısında olduğu gibi daha önde basıyor ve takım boyunu kısaltıyordu. Nihat’ın yüzüne ve mücadelesine bakınca, 10 yıl önceki halini hatırlıyorduk… “İspanya kralı” Nihat gitmiş; yeniden ekmeğini taştan çıkarmaya çalışan, her pozisyonu kovalayan, savunmasına yardım eden, kısacası Esenler’de doğup, Beşiktaşlı olan Nihat gelmişti. Sonuç olarak sadece kuru bir istatistik yazdı hanesine; ancak Kadıköy’deki Fenerbahçe maçındaki gibi “umursamaz” tavrı yoktu, benim için bu daha önemliydi…Simao’nun golü, hazırlanış açısından Beşiktaş’ın takım oyunu oynadığına işaret ediyordu. Top önce boylu boyunca savunmayı dolaştı; sağbekten, solbek İsmail’e geldi; İsmail ortasahaya döndü ve koşuşuna devam etti; o an mevkisi “sol açık” olan Simao, “solbekin” harika pasıyla buluştu ve golünü yaptı… Almanya’nın Türkiye’ye attığı golü hatırlarsınız; sağbekleri ortalamış, sağ kanatları Müller kafayı vurmuştu. Güzel bir paylaşım örneğiydi, tıpkı bugünkü gol gibi…

Almeida bugün yine harika lob paslar yaptı. Hani fiziğini ve topsuz oyundaki özverisini göz önünde bulundurursak; 3’lü ortasahanın soluna koysan, Tim Borowski model oynayacakmış gibi duruyor… Ama söz konusu santrafor oyunu olunca, çok parlak bir maç yaşamadığını söyleyebiliriz. Birkaç önemli pozisyonda geç hareketlendi; yine ara-ara ofsaytta dolmuş bekler gibi takılıp, ikinci topların atak olarak dönüşmesini frenledi kalkan bayraklarla…

Toraman gibi, duran toplar sırasında elde avuçta durmayan oyuncular, alan savunması yapan rakipler için başa beladır. Bugün yine klasik ön direk gollerinden birini attı, genel olarak iyi bir maçı daha geride bıraktığını söyleyebiliriz. Hilbert’in beke geçtiği ilk zamanları hatırlıyorum; ofansif katkı yapacağı kesin gibiydi de, savunma konusunda soru işaretleri vardı… Oysaki bekte oynadığı hemen her maçında savunması öne çıkıyor. Bugün Ermin Zec’e kaptırdığı top dışında yine savunmada iyiydi, hücumda ise son hareketlerde başarısızdı genelde olduğu gibi.

Sonra bir frikik, korner dönüşü gol ve 2-2. “Maç döndü” tabirini kullanmak bence yersiz olur, Beşiktaş skor ne olursa olsun üstün olan taraftı çünkü, “eyvah” dedirten pozisyon yaşanmadan 2-2 oldu maç resmen… Aslında dönen şey sadece iki goldü… Oyuncu değişimleri bunda etken olduysa da az olmuştur; Tayfur Hoca’ya da yıkamam açıkçası. Bence doğrusu; Bobo <> Almeida, Nihat <> Onur şeklinde olurdu. Top daha fazla ayakta kalırdı gibi…

İki golde de hatalar vardı. Amatör de olsa, eski bir frikikçi olarak; golde barajın hatalı kurulduğunu söyleyebilirim. Duran topun başındaki adam, kaleye göre değil; baraja göre topa vurur. Zaten kaleyi göremez… Eğer kullanılacak yer, her hangi bir direğin hizasında olacak kadar çaprazdaysa; barajın ortası hedef alınır. Hafif bir yükseltiyle barajın ortasından geçen top, kavis alıp tam köşeye gider. Yani böyle durumda, karşında topa vuracak oyuncu sağ ayaklıysa; barajdaki en uzun adam, ortaya geçer… Oysa Beşiktaş’ın barajında Almeida en sondan ikinciydi, yani ölü bölgede… Necip’le yer değiştirseler, belki kafasına çarpar; belki çarpmazdı bilemem ama doğrusu oydu.

İkinci golde ise ihale İsmail’de kaldı. Suçu; topu kontrol istop ederken ayağından fazla açması… Peki tek suçlumu? Kesinlikle hayır…Ezelden beridir bu, “pas yapılarak” kullanılan kornerlere, ya da duran toplara garezim vardır. Daha önce de cepheden kullanılan bir serbest vuruş (hatta o sıra oyuncu değişiklikleri yapılıyordu), içeriye ortalanmak yerine pasa dönüşmüş; yine baskı yenilmiş ve neredeyse yine Beşiktaş kalesine atak olarak dönüşme tehlikesi yaşanmıştı.

Yıllar evvel, bu kez “paslaşarak” kullanayım derken topu rakibe teslim eden adam Tümer olmuş; Lazarov almış yürümüş, titrek Erman (Güraçar) gol ya da asist yapmıştı… Tümer diyorum, hem de ilk pasta diyorum… Top İsmail’e gelmeden iki Beşiktaşlı’ya değmişti zaten, güya duran top… Üstelik gollük bir top kaptırma değildi, oradaki topun kaybı sonucu; arkada gol yenecek kadar açık vermek, takımsal bir sorundu. En son ve en büyük hata da Rüştü’ye aitti bana göre. Kale alanına Beşiktaşlı bir iki oyuncu gelmiş; Pektemek’e de, uzak direğe yapılacak vuruş açısını kapatacak şekilde bir oyuncu basmıştı. Pektemek’in tek seçeneği yakın direkti, aksi takdirde pozisyon zora girecekti. Buna rağmen Rüştü “uzak direğe vuruyorum, ya da ortaya çeviriyorum” feykini yedi… Forvet açısından harika, kaleci açısından hatalı bir gol…

Hadi diyelim ki; İsmail bu golde %100 hatalı, sonra bir de kötü şut tercihi yapınca sınırı aştı, yuhalanmayı(!) hak etti… Bu maçta kötü şut tercihi yapmayanların listesini çıkarayım o halde; Rüştü, Sivok, Toraman,… Liste bitti.

Sonuç olarak; tam da rakibe baskı kurulduğu anda ihtiyaç duyulan bek katkısını, son 10 dakika göremedik İsmail’den, o yuhalama sonrası hücuma artık çıkmadı. Güzel, özgüvenini iyice bitirmek lazım, nasıl olsa solbek çok…

Maçta tek üzüldüğüm nokta buydu… En çok hoşuma giden görüntü de; “Beşiktaşlı” top toplayıcının, golü atan Jedinak’a topu vermemesiydi. “Veremem abi…” tarzındaki mimiklerine bayıldım.