Bir Zamanlar Mağlup Ama Gururlu

Palermo her zaman için eksantrik bir takımdır ancak bu sene başına gelenler, önceki yıllarını kesinlikle gölgede bırakmıştır… Şüphesiz en tuhaf olay; sezon içinde kovulan bir hocanın, yeniden “aynı sezon içersinde” takımın başına geçmesiydi… Hatırlanacağı üzere, Udinese’nin klasik deplasman sapkınlarına maruz kalan Palermo; Sicilya’da 7 gol yemiş ve maçın hemen ardından başkan “bu akşam hocayla görüşeceğim, takımda kalması için bana Meryem Ana’nın gözükmesi lazım…” demiş, ardından Meryem Ana teşrif etmemiş olacak ki; Delio Rossi’nin görevine son verilmişti…Ara ara burada Palermo analizleri sunmuş; stoperlerin (özellikle Kjaer’in yerine alınan Arjantinli Munoz’un) arızalı olduğunu ve şuan için herhangi bir hocanın bu sorunu gideremeyeceğini savunmuştuk… Delio Rossi, bu sorunu “gol atarak” gidermeye çalışıyor; en azından Palermolular’a lezzetli bir takım sunuyordu. Ancak Cassani başta olmak üzere, eli yüzü düzgün adamların da Udinese maçında olmaması, kaçınılmaz sonu getirmişti.

Rossi’nin yerine gelen Cosmi’nin yaptığı ilk iş; savunmayı 5’lemek oluyor ve Palermo artık hücumda da etkisiz bir takım halini alıyordu… Sonuç olarak, yine Palermo genelde kaybediyor; kaybederken belki eskisi kadar fark yemiyor ama kazanma şansı da çok düşük oluyordu… Derken, bir de Sicilya Derbisi'nde Catania tokadı geliyor ve eski hoca Rossi “hacı sen iyiydin yine yaa!” mantığıyla yeniden takımın başına geçiriliyordu…Palermo, eski hocası Delio Rossi’ye yine bir saçmalıkla “hoş geldin” partisi sunuyor, 2-0 götürdüğü Cesena maçını 90+larda yediği 2 golle berabere sonlandırıyordu… Bir önceki Palermo hayatından dersler çıkaran Rossi’nin, ilk icraatı Munoz’u kesmek ve Goian – Bovo tandemini sabitlemek oluyordu. Goian’ın etkileyici performansıyla, Palermo yeniden kazanan takıma dönüşüyor ve Palermo’ya artık kazanmak için sadece iki (!) gol yetiyordu…

Dün akşam da onlardan biri oldu. 2-2’nin rövanşında Palermo’ya golsüz beraberliğin yaraması ve Milan’ın yemeden atacağı bir gole ihtiyaç duyması nedeniyle; maç 63. dakikaya kadar kilitlendi. Migliaccio’nun golüyle maçta dengeler karıştı, Milan Ibrahimovic’i sahaya sürerek yüklenmeye başladı…Çok geçmeden, “kontra ve Pastore” unsurları birleşince harika bir ara pası çıktı ve Van Bommel son adamı ceza sahasında düşürdüğü için penaltı-kırmızı kart ile cezalandırıldı. Duran toplar konusunda "Hierro model" bir stoper olan Bovo kaleciyi terse yatırdığında, sanki sahadaki takım Palermo değilmişçesine “bu iş bitti!” dedik… Ama aynı Bovo, bir dakika sonra kırmızı görerek sahadaki oyuncu adedini eşitledi. Bu çok sorun değildi belki ama; asıl sorun Bovo’nun yerine oyuna girecek olan isimdeydi: Munoz.

Munoz yine “sadece” omuz, kol, kalça koyarak hiç yerinden sıçramadan savunma yapmaya kalktı. Neyse ki Goian bu aralar çok formdaydı ve her hava topunu karşıladı… Ibrahimovic’in bağıra bağıra gelen golünde, dakikalar 90+2’yi gösteriyordu. Maç 5 dakika uzamıştı ve bu süre, Palermo’nun maçı geri vermesi için yeterli bir zamandı… Nitekim, ceza sahasına doldurulan bir topta Munoz, Ibra’nın beline hafif dokundu; Ibra uçtu… Hakem penaltı çalabilirdi, neyse ki Renzo Barbera’da Sicilya’nın yarısı toplanmıştı… Maç 2-1 sonlandı ve Palermo 32 yıl sonra Coppa İtalia finaline çıktı… Kim bilir; belki de bir zamanların mağlup ama gurulu hocası Delio Rossi, Palermo tarihindeki “ilk” Coppa İtalia’yı kazandırarak; bu sezonun hikayesini daha da masalsı şekilde sonlandıracak…

Son notlar:
Stoperler belki yalan ama Palermo’nun iki beki de İtalya Milli Takımı’nda 11 oynamayı hak ediyor: Cassani ve Balzaretti…
Milan 2011 yılında 3 kez mağlup oldu; biri Tottenham, ikisi Palermo'ya...
Finalde, ligdeki sıralamasıyla zaten Şampiyonlar Ligi potasında olan Inter'in rakip olacağını düşünürsek; Palermo'nun önümüzdeki sezon Avrupa Ligi'nde olacağını söyleyebiliriz...