İtalyancada Çilingir: Claudio Marchisio

Memleket futbolunda ‘çilingir’ sözcüğü geçince, hemen Yusuf Şimşek gelir akıllara. Oysa bahsedeceğimiz oyuncu, telefon kulübesinde adam geçecek tipte değildir… Ancak “100 TL’ye LCD TV!” kampanyası izdihamında bile, kendisini mutlaka gol pozisyonu içersinde bulabilecek bir adamdır… Marchisio; mevkisel olarak gol bölgesinin uzağında olmasına rağmen, topsuz koşularıyla, ikili oyunlarıyla, her iki ayağıyla attığı nefis şutlarıyla gole çok yakın bir oyuncudur. Öyle ki; bu sezon takımının tescilli golcüsü Alessandro Matri ile aynı sayıya (6) ulaşmıştır... Çoğunlukla da kilit golleri atar; yani var olan farkı açmaktan çok, tıkanık oyunu açan gollere sahiptir, çilingirliği de buradan gelir…Son Cesena maçı da öyleydi. Juventus, 3-3’lük Napoli maçından oldukça yorgun dönmüş, karşısında da çok iyi alan savunması yapan ve direnci elden bırakmayan rakip bulmuştu. Maç öylesine kilitlenmişti ki, Del Piero uzun zaman sonra ilk kez maçın sonuna yarım saat kala oyuna girmiş, eskisi gibi ‘tek çare’ görülmüş, ama ne yazık ki kafasına 8 dikişle ancak kapanacak bir darbe alarak, “c’e solo un capitano!” sesleri eşliğinde oyun dışında kalmıştı… Onunla birlikte hareketlenen tribünlerle birlikte, takımın da morali tekrar düşmüştü ki; Marchisio yine tam vaktinde, tek başına sürüklediği atakta, Vidal’le ufak bir ikili oyuna girişip, sol ayak içiyle köşeyi buldu neyse ki.

Böylelikle, Milan, Inter gibi maçlardan sonra attığı golle 3. ekstra galibiyeti getirdi takımına. Aslında uzun zamandır takımının önemli dişlisidir ve 4-4-2’nin solunda oynamışlığı da vardır sıklıkla. Bu sezonun pas yapan, yardımlaşan ve yakın oynayan Juventus’un içersinde değeri de misliyle artmış oldu Marchisio’nun… Ortasahanın her bölgesinde “her işi” yapabilmesiyle, harika bir oyuncu modeli çıkarıyor önümüze. Mücadeleci, çabuk, şutör, pasör ve aslında çok da teknik… 2009’da Inter’e attığı gol öncesi Samuel’e yaptıkları hala zihinlerde, aslında o çalımı yaptığı alan da telefon kulübesi kadar. Yazının başında “o kadar değil” diyerek, kendisine haksızlık da yapmış olabiliriz…

“Eskilerden birine benzetme” geleneğine gelirsek; Marchisio’ya “sen biraz da Pancu’sun benim için…” diyebilirim aslında. Zira, Del Bosque de Pancu’yu görür görmez 4-4-2’nin soluna koymuştu Malatyaspor maçında… Velhasıl; kendisi Maggio ve Ranocchia ile birlikte yeni nesil İtalya’nın en heyecan verici oyuncusudur benim için. Euro 2012’de de, İspanya karşısındaki olası direnişini izlemek için şimdiden sabırsızım…