Oğuzhan'la Daha Fazla Beşiktaş

Büyük oyuncu olmak demek, sahada kolay görüneni yapmak demektir çoğu zaman. Ama bazen de görünmeyeni kolay göstermek… Ortalıkta boş bir oyuncu gözükmez, bizler hatta pas atılan o oyuncu, boşta olduğunu ancak topla buluştuğu zaman öğrenir. O pası atansa, zamanda birkaç saniye ötesini görme yeteneğine sahiptir. Yani, oyun zekâsına. Almeida, Kayseri Erciyes maçında golünü atarken ofsayda düşmeden topla buluşmuştu, oysa kendisi de o anda şut atılacağını sanıyordu. Olcay, uzun zaman sonra ‘Olcaylığını’ yaparak, savunma arkasına koşu atmış ve golle hasret gidermişti Akhisar’a karşı. Oysa çoktandır o Olcaylığını gören birileri yoktu sahada, keza o anda da bu kadar net pozisyon yaşanacağını kimse hissetmemişti. Ama o, her şeyin farkındaydı. Galiba artık herkesçe kabullenen, Beşiktaş’ın resmi yıldızı: Oğuzhan Özyakup.

Aslında sadece gol pozisyonlarının sayısını arttırmada değil, tamamıyla takımının çehresini değiştiriyor Oğuzhan sahada olduğu zamanlar. O sahadayken, Beşiktaş renkleri çok daha belirgin bir ‘takım resmi’ veriyor. Çünkü o yokken, herkes çapından fazla işlere kalkışmak zorunda. En basitinden, Olcay Şahan’ın golle buluşması için o her zaman yaptığı savunma arkası koşuları yetmiyor. Çünkü onun çabuk düşünen ve uygulayan hücumcu yapısına aynı şekilde cevap verecek bir pas ayağı bulunamıyor. Zira Beşiktaş formasıyla attığı 13 golün, 10’unda Oğuzhan’ın sahada olması tesadüf değil.

Oğuzhanlı Portekizliler

Sahada kendisini parlatırken, takım arkadaşının da değerini yükselten oyuncular vardır. Oğuzhan Özyakup’ta olduğu gibi. Aslında takımında uzak ara en yüksek maaş alan ve kazanmak için öncelikli olarak ayaklarına bakılan iki Portekizli de Oğuzhan ile parlayanlara dâhil. Geçen seneden bu yana Fernandes, Almeida ve Oğuzhan üçlüsü sekiz maçta bir araya gelebildi. Altı maçı kazandı, ikisinde berabere kaldı. Onlardan biri, Almeida’nın maça sol forvet başladığı ve 90+7’de Olcay’ın kaçırdığı golle tüm Beşiktaşlıların yere serildiği Trabzonspor maçı. Diğeri ise son 3-3’lük Akhisar düellosu. Asıl çarpıcı rakamsa, Beşiktaş’ın bu üçlüyle sekiz maçta 23 gole imza atmış olması.  Maç başına neredeyse 3 gol.

Fernandes, zaten ideal bir forvet arkası olmamasına rağmen Oğuzhan olmayınca çoğunlukla topu orta sahadan almak zorunda kalıyor. Ve sürekli de markaj altındayken. Böylelikle Beşiktaş, hem hücum ayağından eksiliyor hem de Fernandes, topla geriden buluştuğunda zaten baskı altında olduğu için o oyun kurucu görevini de tam anlamıyla üstlenemiyor. Sonuç; sahada kolay tahmin edilir, takım mesafeleri birbirinden kopmuş bir Beşiktaş. Oysa Oğuzhan’ın varlığıyla Beşiktaş, sahada rakip kaleye gidecek kestirme yolları fark edebiliyor. Fernandes ise daha demarke pozisyonlarda top alarak, düşünme fırsatı bulunca tabelaya etkisi nispeten artabiliyor. Almeida’nın ise buradaki katkısı, her zaman olduğu gibi savunmanın odağını üzerine çekmesi. Oğuzhan ve Fernandesli takım rakip kaleyi daha zorlayıcı olurken, Almeida’nın etrafında topsuz koşu yapan oyuncular kaleyi daha net pozisyonlarda görebiliyorlar. En başta Olcay, bu sene sahne almasa da Holosko, hatta yine bu üçlü sahadayken iki gol atan Gökhan Töre.

Takımla top kazanmak

Memleketimizde topla yetenekli her oyuncu, kendiliğinden ‘ama savunma tarafı zayıf!” ilan edilir. Oğuzhan da onlardan biri. Belki, tribünler için göz boyayacak yatarak müdahaleler yapmaz, istatistik için anlamsız Forrest Gump koşuları atmaz. Ancak zekasıyla yeri geldiği zaman çok da iyi bir savunmacıdır Oğuzhan. Bizzat kendisi çalım ve pas konusunda yetenekli olduğu için, karşısındaki rakibin de ne düşeceğini tahmin eder, ona göre pozisyonunu alır. Top kazanması için kendini paralaması gerekmez, zaten atılan top ayağına gelir ve pas arası yapmış olur. Zaten ‘doğru futbolun’ tanımı, takımca hareket etmek, takımca koşmak ve takımca aktif dinlenme yapmaktır. Tek başına forvetteki ‘Nobre presleri’ ve orta sahadaki ‘Veli Kavlak mücadelesi’ çok fazla anlam taşımaz. Beşiktaş, bireysel olarak değil takımca topu kaptığı zaman gerekli farkı yaratır. Sezonun en mükemmel maçı olan Bursaspor karşısında yaptığı gibi…

Beşiktaş için ‘daha fazla Beşiktaş’ olma yolu, tahtaya evvela Oğuzhan’ın adını bir şekilde yazmakla geçer. Çünkü Oğuzhan, başkasından bağımsız olarak sahada parıldayan ve bunu yaparken bir başkasına da ışığını tutan yegâne oyuncudur. Beşiktaş’ın hem görünür hem de görünmez kahramanıdır, aynı zamanda yıldızı.


Mustafa Demirtaş / Hayatım Futbol