Beşiktaş - Dinamo Kiev

1987 yılı; Şampiyon Kulüpler Kupası’nda çeyrek finale yükselen Beşiktaş’ın kura çekimi vardır… Metin Tekin’e sorarlar “kim çıksın istersin Metin?”… Metin’in cevabı ise şöyledir; “Valla Dinamo Kiev çıkmasın da, kim çıkarsa çıksın.”Sonuçlar açıklanır; Metin Tekin’in kalbi temiz çıkar, Beşiktaş’ın rakibi de Dinamo Kiev... Daha ilk maçta deplasmanda alacakları 5-0’lık galibiyetle turu alır giderler. Daha doğrusu büyüklerim böyle anlatır. Dinamo Kiev’le alakalı duyduğum ilk şeyler bunlardı; dönemin en iyi takımıymış söylenen göre...

Ama Dinamo Kiev ile alakalı duyduğum tek hikaye bu değildi. Bir de 2. Dünya Savaşı sırasında; “kaybedeceksiniz!” uyarılarına rağmen, Nazi askerlerinden ulaşan takımı halka moral vermek adına ve “kurşuna dizilme pahasına” 4 attıkları maç da vardır…

100. yılda Beşiktaş’ın, ligde olduğu kadar Avrupa’da da ayakta kalacak kaliteye ve tecrübeye sahip bir takımı vardı. Dinamo Kiev’e “eski Dinamo Kiev değil” söylemleri başlamıştı bile… Bu kez şanslı görünüyorduk, taa ki Rincon’un atacağı kafa golüne kadar… Tribünde henüz yenen golün şokunu atlatmamışken; Pancu klasik “isyankarlığını” gösteriyor, spontane geliştirdiği atağı, garip bir şutla gole çeviriyordu… Herkes o maçta Nouma’nın golünü hatırlar, ama Pancu’nun “şok atlatan” reaksiyon golü olmasaydı, o maç çok daha zora girebilirdi…

Dinamo Kiev denince akla bir de Shevchenko gelir tabii… Çakma Atletico Madrid formamla sınıf takımımızın tek forveti iken, kendimi Shevchenko ilan etmiştim. Tabi o zamanlar “Shevchenko kim lan?” gibi sık bir soruyla karşılaşıyordum hatta bunu sorsunlar diye öyle bir şey atmıştım ortaya … Halen Dinamo Kiev’deydi o zamanlar. “Göreceksiniz olm, en iyisi olacak” diye de iddia ederdim. En iyisi olamadı, o biraz zordu da; akla gelecek en iyi golcülerden biri oldu çıktı Milan’da. Yani buralarda “gelecek vadeden” oyunculardan bahsetmemin, başlangıç noktası Shevchenko olabilir.

“Leblebici” olduğunu en çok İstanbul’da oynanan maçlarda hatırlar Shevchenko. Bu şehirde attığı 9 golü var: Şifo’nun jubilesinde Milan’la Beşiktaş’a 1 gol; daha sonra Şampiyonlar Ligi’nde yine Milan’la Beşiktaş’a 2 gol; malum Servet sinerjisi ile Türkiye – Ukrayna maçında 2 gol; Şampiyonlar Ligi’nde Fenerbahçe’ye 4 gol… Bir tek Galatasaray’a boş geçti sanırım İstanbul’da. Ama 3-2’lik maçta Weah’a güzel bir asisti vardı.

“Yine Shevchenko” denemek için bu maçta Aurelio’ya büyük görev düşecek. Malum, artık bir forvetten ziyade, sahte 9 gibi oynuyor Dinamo Kiev’de, forvet arkası tadında…Schuster, Avrupa maçlarında genelde isim ve kaliteye önem veriyor; baskı kaldıracak oyunculardan tercih yapıyor kadroyu belirlerken. Savunmada Ferrari’yi, ligden daha fazla Avrupa maçlarında gördük nitekim yarın da onlardan biri olacak… Savunma ve ortasaha hemen hemen belli gibi. Hücumda çeşitli hamleler yapılabilir, adına sürpriz koyacağımız…

Bana göre en mantıklısı; Porto deplasmanında olduğu üzere Bobo’yu sol forvet oynatmak ve Almeida’yı da; Nobre’nin İnönü’deki Porto maçı rolünde değerlendirmek olurdu. Aslında çok fazla teknik – taktik detaylara girmek istemiyorum; Avrupa maçlarında belirleyici olan faktörler daha başka şeyler oluyor çünkü… Nitekim; İnönü’de sahaya çıkan eksik oğlu eksik Beşiktaş’ın, Porto’ya nazaran daha iyi oynamasının ve sadece bireysel hatalarla pozisyon vermesinin, gol yemesinin, maçı öyle kaybetmesinin başka bir açıklaması olamazdı.

Ben yine somut bir dayanağı olmayan umutlarımla maçı heyecanla bekliyor olacağım…